Na over een rustig weggetje langs de Helenavaart gelopen te hebben maakt u een prachtige wandeling door het Mariaveen, onderdeel van de Mariapeel. U kuiert in dit natuurreservaat over prachtige bospaden, graspaden door het veengebied, een enkel struinpad en over zandwegen rakelings langs enorme vennen, waar de rust en stilte intens is. Het laatste deel gaat o.a. over een paar heerlijke slingerpaadjes door het sfeervolle Broemeerbos. Na een leuk paadje door een houtwal komt u weer spoedig aan in Helenaveen. Alleen in Helenaveen is er horeca, onderweg komt u niets tegen.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
Reactie op Hans Soer
Bart van der Schagt, 26-09-2016
Dat zullen wandelaars niet meer gaan ervaren want ik heb die lus eruit gehaald. SBB heeft het berkenbosje gekapt, de dam afgegraven en de paadjes laten vervallen. Dat veendijkje zal nu niet meer worden belopen en daardoor spoedig dichtgroeien.
Maria Peel en.
Hans Soer, 26-09-2016
Bart, Wij lopen veel Groene Wissels en kijken bij twijfels ook een stap vooruit. In dit geval, zagen wij het veendijkje liggen, maar erbij komen was het probleem. Alles was dichtgegroeid . Ik ben inderdaad benieuwd of andere wandelaars dit ook zo ervaren.
Deel niet meer toegankelijk
Bart van der Schagt, 22-09-2016
Een deel van de route is niet meer toegankelijk. De routebeschrijving en kaarten zijn aangepast en de afstand is 14 kilometer geworden.
Reactie op Hans Soer
Bart van der Schagt, 17-09-2016
Hans, iets verderop staat in de tekst het volgende: 'Kort daarna loopt u met een linkerbochtje over een varenrijk veendijkje'. Dat veendijkje is al vrij snel goed zichtbaar en had je m.i. kunnen vinden. Mocht eens iets door een (bijna) dichtgegroeid pad niet helemaal duidelijk zijn, lees dan de tekst vooruit, meestal kom je er dan wel uit of kun je de volgende aanwijzing herkennen. Mochten wandelaars na jou er ook niet uit komen, dan hoor ik dat hier natuurlijk heel graag. Ik onderneem dan actie.
Doodstil wandelen door een ruig landschap
Hans Soer, 17-09-2016
Wij startten deze wandeling vol verwachting en hielden dat vol tot de routebeschrijving aangaf : 'duikt uw pad het bos in. In dat bos, in de rechterbocht bij een wandelpaaltje
schuin LA, negeer gelijk de brede grasbaan
naar links dus blijf het vage voetspoortje met
een enkel bochtje door een berkenbosje
volgen' Dat laatste ; het vage voetspoor was onvindbaar. We hebben wat afgezocht, maar waarschijnlijk was het pad dichtgegroeid want het gras stond hoog en één stap teveel en je stond in het moeras. Jammer want nu moesten wij punt 4 laten lopen. Misschien een tip voor Hans om daar toch eens naar te kijken. Verder viel het ons op dat Staatsbosbeheer een aantal van de oorspronkelijke paden deels met een dikke laag zand heeft bedekt. Jammer, want het verstoord het landschap. Maar ondanks alles het gaat om de beweging en die hebben wij voldoende gehad,
Helenaveen: prachtige venen en vennen
René van Doorn, 24-10-2014
Gisteren per trein en met een over uiterst slecht wegdek stuiterende buurtbus naar de Mariapeel gereisd. Startplaats Helenaveen afficheert zich momenteel met 'natuurlijk genieten'. En daar konden wij ons aan het eind van de dag geheel in vinden. De Mariapeel is een prachtig natuurgebied, waar de intense stilte slechts verstoord wordt door kwetterende watervogels rond de talloze vennen en een zeer licht achtergrondgezoem, wellicht afkomstig van de nabije E34. Doe daar perfect wandelweer met een waterig zonnetje bij en de dag kan niet meer stuk. Een half uurtje asfalt langs een verstilde Helenavaart en dan begint het grote genieten. Een lange kronkelige gang door zeer waterrijk gebied. Over drassige paden, waarbij goed schoeisel onontbeerlijk is. De extra lus (voor klimgeiten) is nog wat ruiger en biedt bovendien een paar mooie passages, waaronder die over een veendijkje. De 'lastig overklimbare hekken' bleken geen onoverkomelijke hindernis, zij het dat ze momenteel een weiland afsluiten, waar wij ons door een schoorvoetend wijkende kudde roodbruine runderen mochten wringen. Kort daarna bracht een (neembare) extra prikkeldraadversperring ons even aan het twijfelen. Even verderop noodde een bankje bij een fraai vennetje tot een korte stop. Wij hadden twee langaangelijnde labrador retreivers bij ons. Bij drie van de vier metalen hekken konden ze er omheen sluipen; bij één hek moesten ze erover getild worden. Bij grotere honden wordt dat wellicht wat lastig! Een fraaie graskade leidt de wandelaar dit unieke natuurgebied uit; daarna volgen nog aardige passages door bos en over houtwal. De beschrijving is accuraat en volstrekt helder, nergens ontstaat twijfel, toch wel prettig voor eenzame wandelaars in dit door rust en stilte gedomineerde gebied. De wandelaars die wij op deze doordeweekse dag in ruim vier uur tegenkwamen waren op de vingers van twee handen te tellen. Alles bij elkaar: zeer warm aanbevolen!
Geef reactie
