René van Doorn, 17-06-2016
Het eerste stukje van deze route is niet alledaags: een slingerend pad door een smal park, aangelegd op de kap van een spoortunnel. Weer beneden gaat het over een hoog dijkje richting het vriendelijke plaatsje Heerjansdam, gelegen aan het uiteinde van een dode rivierarm door het eiland IJsselmonde in de Maasdelta, lokaal 'Het Waaltje' genoemd. Langs dit water worden vervolgens heel wat leuke kilometers gemaakt richting het andere uiteinde bij Rijsoord. Het is zonnig, zo'n 20 graden en er staat een heel licht briesje: het brede water ligt er spiegelglad bij, de enige rimpelingen zijn afkomstig van een verdwaald vissersbootje en van onze honden, die waar maar enigszins mogelijk het water in plonzen. Even buiten het plaatsje loop je over een alleraardigst (educatief) natuurpad door de bosachtige oevers. Het blijkt nadien het enige niet-verharde stukje van de route te zijn. Je wandelt verder over een rustig weggetje door verruigde graslanden, waar het wemelt van de schapen. Verkrijgbaar in de kleuren wit en diepbruin. En beperkt leverbaar in wit met bruine vlekken dan wel bruin met witte vlekken. Er dartelt veel jong spul tussen: heel nieuwsgierig, maar als ze de (aangelijnde) honden in de smiezen krijgen toch maar snel naar moeders gehold. Daarop volgen een lang stuk door boerenland, vlak langs de oever met mooi zicht op het stille water en de dichte, welstandige bebouwing aan de overkant. Na een mooie, op deze bijna windstille dag werkeloze graanmolen loop je Rijsoord binnen. Het is deze doordeweekse dag (gisteren) overal uiterst rustig. De horecavoorzieningen onderweg gaan pas los na twaalven: pech voor vroege vogels! En dan begint de lange weg terug: zo aardig als het de eerste twee uur is aan de zuidzijde van het water, zo tegen valt de route ten Noorden van Het Waaltje. Na de brug over de smalle doorvaart in Rijsoord verdwijnt het water snel uit zicht en blijft dat ook de rest van het parcours. Wat volgt is een drukke weg met fietspad dan wel een rustige parallelweg door de lintbebouwing, die echter weinig soelaas biedt. Zo groen en aardig als het er aan de waterkant van de huizen (vanaf de overkant) uitziet, zo saai is de straatkant. Een half uurtje verderop is het 'leed' echter geleden: het doorgaand verkeer buigt in Noordelijke richting af en de rust keert terug. Veel groen, een fraai landhuis en aardige horeca doen erg hun best. Je zou eigenlijk in Rijsoord de bus moeten nemen en een paar haltes verder de wandeldraad weer oppakken. Al met al een aardige wandelroute door een aangename, blauwgroene oase in een verder behoorlijk verstedelijkte omgeving. De beschrijving (versie 2) is volstrekt helder.