René van Doorn, 08-07-2016
Met twee honden en opperbest wandelweer liep ik gisteren deze wandeling met haar twee verschillende gezichten. Startplaats Norg, krap een half uur per bus vanuit Assen, heeft haar typisch Drentse karakter behouden: een zeer groene brink, een charmant en centraal gelegen kerkje, omliggend een ruim horeca-aanbod en buiten het plaatsje uitgestrekte essen. Eenmaal daar beland ontvouwt zich een landschap boordevol weilanden, akkers, strookjes bos, monumentale boerderijen en zanderige landweggetjes. Zo'n twee uur kabbelt dit vriendelijke boerenland voorbij. Voor afwisseling zorgt het ronde Westerveen met haar grillige waterpartijen, moerasland en ruig (en minder ruig) grasland. Middels een afrastering wordt de nieuwsgierige wandelaar aan de rand ervan gehouden. Helaas ontneemt hoog opgeschoten struikgewas vaak het zicht op dit mooie veen. Bij het ronden loop ik iets te ver door en stuit op een gedenkteken ter nagedachtenis aan omgekomen vliegers en parachutisten: het veen blijkt een 'oorlogsverleden' te hebben. Een stuk verderop kruis je het stroomgebied van het Oostervoortse Diep, een waterloop waar de fut wel een beetje uit is: weinig beweging in het water en half dichtgegroeid. Het stroomdal echter ligt er fraai bij met zijn brede ruige graslanden, waarop talrijke runderen grazen. En dan verschijnt theehuis De Bosrand ten tonele, een leuk gelegen uitspanning met voor- en bosterras. Met een aardige kaart. Een alleraardigste pleisterplaats, zowaar ook op doordeweekse dagen ruimhartig open! Na deze welkome break toont de route haar tweede gezicht en tapt de routemaker uit een ander vaatje. Hij leidt de wandelaar via smalle slingerpaadjes door de aaneengesloten bossen van Oosterduinen en Langeloërduinen. Ofschoon de namen anders doen vermoeden is er niet of nauwelijks sprake van hoogteverschillen. Het is tijd voor het betere struinwerk: veel bochtige, smalle paadjes door dicht bos en bosranden en ook wat 'rustiger' paden. De conditie van paden en paadjes is niet geweldig: veel modderige passages; van blijvende aard gelet op de talrijke 'lusjes' er omheen. Adequaat schoeisel zeer gewenst! Het is muisstil in de bossen. Hoogtepuntje is het rondje Schillenveen, een groot rond verveend gebied, geheel omzoomd door bos. Met een piepklein struinpaadje, dat lange tijd vlak langs het donkere moeras slingert. Het spreekt vanzelf dat behoedzaam lopen langs de doordrenkte gronden geboden is op dit wonderschone paadje. Toch wel opmerkelijk is dat in de bosgebieden geen enkel aanlijngebod geldt; alleen rond de aan de randen gelegen bungalowparken verlangt men aanlijnen. En van loslopen lusten onze beide honden wel pap. Al slingerend door onoverzichtelijk, dicht bos kunnen ze het echter weer eens niet laten er met z'n tweeën in volle vaart tussen uit te knijpen om pas na enige tijd weer zwiepstaartend tevoorschijn te komen. Om hun intussen licht nerveuze baasje weer gerust te stellen. Langs een fraaie korenmolen hengelt Norg de GW-wandelaar weer binnenboord. De beschrijving is zoals altijd sober maar volstrekt helder. Wandelprovincie Drenthe laat zich weer van haar beste kant zien!