Loes, 13-10-2016
Zowel de GPS als de papieren routebeschrijving kloppen nauwkeurig. In het oktoberzonnetje ligt het kasteel van Eijsden (1636) erbij als een plaatje. Om ons ook even van adel te voelen hebben we 'geschreden' door het romantisch gebogen beukenlaantje in de kasteeltuin. Meteen om het hoekje bij het eeuwenoude beeld van drie vredige engelen stroomt het idyllische piepkleine Voertje. Niet te geloven dat slechts enkele jaren geleden hier vlakbij een bittere taalstrijd woedde. We moesten wat kilometers wegstappen door Walloniƫ en waren blij dat de zon kleur gaf aan de vaak verveloze huizen. Bij het bankje vernoemd onder punt 2 hebben we naast een crucifix een gestolen blozend appeltje weggehapt. Toen waren we terug in de Voerstreek en was het tijd voor warme appeltaart met verse slagroom en een vanillesausje in 'afspanning de Swaen'uit 1727. In het Mescher Plukbos viel niets te plukken en vanaf dit punt zie je Eijsden alweer liggen. Graag nog meer Groene Wissels in de Voerstreek Bart!