René van Doorn, 09-12-2016
De afgelopen dagen liep ik met onze honden deze door eerdere wandelaars luid bejubelde wandelroute. We liepen de route in twee etappes op doordeweekse dagen met prachtig wandelweer (strakblauw en nagenoeg windstil, respectievelijk half bewolkt met een lichte frisse bries). De website geeft aan dat honden op deze route niet zijn toegestaan. Maar uit de reacties van eerdere wandelaars - die ik overigens tevoren altijd dankbaar doorlees - haalde ik dat dat komt doordat een bosperceel even buiten Den Dolder voor honden verboden terrein is. Dat lossen we op, dacht ik, middels een omtrekkende beweging. Zo gezegd, zo gedaan. Dat verbod bleek nog steeds te gelden, maar dat omlopen viel ietwat tegen. Want je moet het fietspad langs de N238 helemaal uitlopen en over de ventweg langs de drukke provinciale weg N234 naar het punt waar de wandelroute op deze weg uitkomt. Eerdere mogelijkheden tot doorsteken, bijvoorbeeld langs de buitenplaats Prinsenhoeve, heb ik niet kunnen ontdekken. De resterende route, waar honden aangelijnd overal welkom zijn, biedt daarentegen afdoende tegenwicht tegen dit kleine ongemak! De wandelroute biedt buitengewoon veel variatie: de ruige bossen van landgoed Splinterenburg, het bosrandpad met landgoed Venwoude ter linker- en moerassige graslanden met kleine vennetjes (Nonnenland) ter rechterzijde, de statige bossen nabij Lage Vuursche en de open landerijen en uitgestrekte, stille bossen van het eeuwenoude landgoed Pijnenburg. De eerste helft van het parcours met zijn nogal 'gebaande' bospaden, landwegen en (autovrije) asfaltweggetjes is niet bijzonder avontuurlijk. Tijdens de tweede helft wordt de 'schade' ingehaald over smalle slingerende bospaadjes. In de bosgebieden worden de loofbomen kaler en kaler en het bladertapijt op de grond dikker en dikker. De naaldbomen in de gemengde bossen doen vooralsnog alsof er niets aan de hand is en zorgen voor (groen) tegenwicht tegen al dat bruin. Aan de beschrijving heb ik niets toe te voegen, nergens een 'twijfelmomentje'. Of toch: bij punt 4 (eerste regel) is er onder de hoogspanningsleiding een eerder smal paadje RA, maar dat loopt al snel dood op een veld jonge aanplant. De eerste dag brak ik de wandeling af in Lage Vuursche, waar ik de bus pakte na nog even van de lokale specialiteit te hebben gesnoept. Een zijsprongetje, dat ik 'doorlopers' kan aanraden. Al met al een aangename rondgang over deze redelijk platte uitloper van de Utrechtse Heuvelrug, die ik collega-wandelaars van harte kan aanbevelen!