René van Doorn, 17-12-2016
Het was grauw en grijs eergisteren. Het was mistig en koud op onze wekelijkse wandeldag. Maar: droog en windstil, dat dan weer wel. Typisch weer voor een korte maar boeiende ommegang. We spoorden met onze honden naar Nijmegen voor een rondje Spiegelwaal, een recentelijk gegraven nevengeul van de Waal van zo'n drie kilometer lang. Nodig voor het opvangen van overtollig water in geval van hoge waterstanden, die optreden in de scherpe bocht, die de Waal bij Nijmegen maakt. Door de aanleg van deze mega bypass voor Waalwater dwars door de uiterwaarden ontstond tussen Waal en Spiegelwaal een stadseiland, Veur-Lent genoemd. De wandelroute loopt voor een groot deel over dit smalle eiland, dat op een kleine, oude, bebouwde kern na nog helemaal kaal en onbebouwd is. Uiteraard zijn er wel grootse plannen. Maar voorlopig is het nog een lange, smalle grassige vlakte, vol veeroosters met keurige hekjes ernaast. Geen vee te zien overigens die dag. Ook nauwelijks volk op de been, op een paar fotografen na, die vooral belangstelling hadden voor de vijf imposante bruggen, die naar en over het eiland lopen. De Waalbruggen voor weg- en spoorverkeer domineren al decennialang het stadsbeeld van Nijmegen en werden voor dit waterbouwkundig hoogstandje verlengd. Meest in het oog springt onderweg de nieuw aangelegde Lentloper, een welhaast frivool vormgegeven brug met 'onderdoortjes', doorsteekjes voor voetgangers onder het wegdek door. De wandelaar verlaat het eiland een kilometer verderop over weer zo'n splinternieuwe en architectonisch interessante brug. Deze hoge en zeer open Zaligebrug loodst fietsers en voetgangers op sierlijke wijze en licht slingerend in 200 meter naar de overkant, waar stepping stones staan opgesteld voor als het water ietsje te hoog staat. Maar de wandelroute begint met een slalom door het dorpse Lent, tegenwoordig een wijk van Nijmegen. Via grasbanen en een bosstrook gaat het naar de hoge Waaldijk, die mooi zicht biedt op rivier en stad. Wat volgt is een redelijk strak parcours over (half) verharde paden en wegen over Veur-Lent. Via een groene zone, die de komende jaren geofferd zal worden aan de grootse uitbreidingsplannen, die Nijmegen ten Noorden van de Waal heeft, komt na zo'n twee uur sjouwen het station weer in zicht. De beschrijving van deze zeer aparte wandelroute laat niets te wensen over. Die Nijmegenaren boffen toch maar: als er straks de nodige voorzieningen (recreatie/horeca) op het eiland zijn dan is het op een warme zomerdag 's middags lekker luieren op de zanderige oevers van de Spiegelwaal, dan is het 's avonds van een fraaie zonsondergang genieten, onderuitgezakt op de mooi vormgegeven metalen ligstoelen op de hoge Lentloper om daarna de dag af te sluiten met een smakelijke wijnproeverij op het ruime dakterras van het even verderop gelegen Fort Lent! Op deze winterse dag was het toch vooral lekker doorstampen!