René van Doorn, 23-12-2016
Begin van dit jaar liepen wij de aardige stadswissel door Almelo. Prominent in beeld komt tijdens deze stadswandeling het fraaie Huis Almelo, gelegen tegen het centrum van de stad in een forse, parkachtige enclave. De imposante, geheel omgrachte havezathe is particulier bezit en bewoond; derhalve zijn huis en park niet voor publiek opengesteld. De buitengebieden van de havezathe omvatten diverse bos- en landbouwgronden. Zoals het aan de ZO-rand van de stad gelegen grote Nijreesbos, waar wandelaars en honden (mits aangelijnd) wel welkom zijn. En door dit stille, ruige bosgebied slingert wandelroute GW554, die ik eergisteren met onze honden liep. Het bos bestaat overwegend uit naaldbomen en er wordt zo te zien veel aan de natuur overgelaten. Lekker ruig bos met af en toe aantrekkelijk smalle paden. De bomen maken af en toe plaats voor weilanden, akkers en boerderijen met voor het landgoed kenmerkende rood/gele luiken, die het gebied deels een meer open karakter geven. Over het weer kunnen we kort zijn: koud en grijs; met een gure wind, die in het bos gelukkig grotendeels wegviel. Dat er toch wel enig bosonderhoud plaatsvindt merk je als je het bos dezer dagen verlaat. Stammen en hoog opgestapelde takken van omgehakte bomen belemmeren momenteel de doorgang en maken omtrekkend struinen noodzakelijk. Onze honden vinden dat overigens fantastisch! In het begin van de route is het kort warmlopen door tuinwijk De Riet met zijn vooroorlogse, kleinere (textiel)arbeiderswoningen. Al snel loop je over een graspad langs de Weezebeek. Aan de overkant van deze afwateringsbeek wordt een nieuw woonwijkje uit de grond gestampt en dat vrolijkt dit parcours niet echt op. Het hek aan het eind van het pad - de routemaker waarschuwt er al voor - is met behulp van twee degelijke hangsloten afgesloten. Voor tweevoeters zeker geen onneembare hindernis; viervoeters moeten worden overgetild. Maar onze meisjes hebben intussen al heel wat hordes als hekjes, overstapjes en veeroosters met hulp van hun baasje moeten nemen. De routemaker houdt de uitloop kort: langs schapenweiden, over de hier duidelijk aantrekkelijker ogende Weezebeek, langs wat sportvelden en door een piepklein stukje bebouwing komt het station weer in zicht. De beschrijving van dit vrij korte maar aangename rondje Nijreesbos is weer als vanouds volstrekt helder!