René van Doorn, 13-01-2017
Voor 's middags was veel regen en natte sneeuw voorspeld. Dus vroeg op pad, richting Eindhoven voor een korte en verrassend groene stadswissel. Met twee honden, die absoluut aan hun trekken kwamen. Meer dan de helft van de route loopt door groenstroken langs het riviertje de Dommel, dat kilometers lang dwars door de stad slingert. Bovendien loopt een aanzienlijk deel van de route door een keten van even buiten het centrum gelegen stadsparken. In de zomermaanden zullen deze passages uitbundig groen zijn. Gisteren was het qua natuur allemaal nogal ingetogen. Een slap zonnetje deed echter zijn stinkende best door de sluierbewolking heen te breken om de boel wat op te vrolijken. En dat lukte prima later die ochtend. Het traject langs de door de stad kronkelende Dommel is bijzonder aardig. Langs het riviertje staan nogal wat panelen, die herinneren aan de vele fabrieken, die er vroeger aan het water hebben gestaan. Met nostalgische foto's van gebouwen van de in de 19e eeuw opkomende (textiel)industrie en de watermolens waarvan gebruik gemaakt werd. Jammer genoeg staat daar bijna niets meer van overeind; weinig zeggende nieuwbouw flankeert tegenwoordig de Dommel. De route slingert halverwege door een aantal aan elkaar grenzende stadsparken, waaronder het grote Stadswandelpark met zijn afwisselende beplanting, forse waterpartijen, sculpturen en monumenten. Even verderop loop je het Dommelplantsoen in, het meest ruige en minst parkachtige deel van de Eindhovense groengordel. Via de andere oever van de Dommel verlaat je het groen en bereik je het sluitstuk van de wandelroute, het stadscentrum. Door gebrek aan bezienswaardigheden maakt dit echter weinig indruk. De grote St Catharinakerk staat nogal verdwaald tussen allerhande nieuwbouw. De talloze café's aan het Stratumseind, de vele grand-café's met hun terrassen aan de Markt en de hoge winkeldichtheid in het centrum zullen ongetwijfeld veel publiek trekken, maar op deze winterse ochtend was het opvallend stil. De routemaker loodst de wandelaar in nog geen twee uur - hoewel onze (aangelijnde) snuffelgekke honden driftig probeerden deze stadswissel te rekken - keurig rond. Slechts één kleine kanttekening bij de beschrijving: bij de laatste schilderbeurt zijn de lantaarnpalen in het Stadswandelbos weer strak in de groene verf gezet. De (in de beschrijving aangehaalde) nummers op de palen zijn echter overgeverfd dan wel (nog) niet teruggeplakt. Gelukkig leidt dat ondanks de vele koerswijzigingen nergens tot problemen. Al met al een aardige, korte en vooral groene rondgang!