René van Doorn, 13-04-2017
Op een zonnige doordeweekse ochtend liep ik vorige week deze korte stadse wandeling. Een rondje Zaan, want op de korte Stationsstraat na kun je zo'n beetje de hele route je rechterhand in Zaanwater dopen. De bebouwde kom van Wormerveer laat een bonte mengeling van kleinere huisjes, houten oudbouw dan wel stenen nieuwbouw, zien. De route loopt dwars door het enorme fabriekscomplex van meelfabriek Meneba, waarvan de silo's de skyline van Wormerveer nogal bepalen. Af en aan rijdende vrachtwagens zorgen voor nogal wat bedrijvigheid. Die heerst iets verderop bepaald niet meer rond de vervallen vergane glorie van een branchegenoot. Wormerveer eenmaal uit wordt het allemaal wat groener en langs de jachthaven van de Zaanlandsche Zeil Vereeniging marcheer je West Knollendam binnen. De piepkleine plaatsjes West en Oost Knollendam met hun karakteristieke Zaanse houten huisjes ogen heel aantrekkelijk. Het zelfbedieningspontje over een niet al te brede aftakking van de Zaan, die hier een scherpe bocht maakt, sluipt - ondanks driftig draaien aan het grote wiel, waarmee je het pontje langs de ketting trekt - tergend langzaam naar de overkant. De Dorpsstraat van Oost Knollendam bevestigt aldaar probleemloos het beeld dat je van een Zaans dorpje hebt. De route gaat verder over de Wormerringdijk met zicht op de eindeloze groene veenweiden van Wormer- en Jisperveld. De Poel komt in beeld, groot open water in een gebied, dat verder bekend staat om zijn weilandjes, omgeven door riet en boerenslootjes: een eldorado voor vogelaars en kanovaarders. In de zuidwesthoek ligt een polderpark met bezoekerscentrum, sluisjes, molentjes, vlonderpaadjes en bosjes. Een van die piepkleine ruige bosjes, waar de route doorheen slingert, is niet toegankelijk voor honden. Niet voor niets is op de website duidelijk aangegeven dat honden op deze route niet zijn toegestaan. Nu ken ik de omgeving van het Jisperveld vrij goed en had ik ondanks deze waarschuwing toch één van onze twee honden meegenomen. De ander - toch ook met een hele dikke 200 Groene Wissels op de teller - moest ik in verband met een blessure noodgedwongen thuis laten. Door het paadje richting het betreffende bosje verder uit te lopen en RA het fietspad richting brug te volgen omzeil je vlotjes deze klip. Langs de voor de neus zéér aanwezige cacaoverwerker Cargill gaat het verder richting de monumentale trots van Wormerveer: een rijtje vroegere rijstpakhuizen, oude glorie in stijl gerenoveerd en tegenwoordig onderdak biedend aan kleinere bedrijven en kantoren alsmede een grand café. Een brug brengt de wandelaar weer terug op de westelijke oever van de Zaan en even verderop zitten de 10 kilometers van de route erop. Een goed beschreven, korte en aardige wandeling met veel wisselende (ver)gezichten!