René van Doorn, 19-05-2017
Begin deze week liep ik met hond (en zeer zonnig weer) deze middellange route even ten oosten van Apeldoorn. Centraal gelegen en goed bereikbaar per OV, met dien verstande dat de reiziger er rekening mee moet houden dat er op het traject Apeldoorn-Zutphen een één-uurs-dienst geldt. De route start op het midden in de groene landerijen gelegen, piepkleine stationnetje (of liever: perronnetje) Klarenbeek. Met een omtrekkende beweging door agrarisch landschap gaat het richting het plaatsje Klarenbeek. Waar de stadse mens periodiek zijn groenbak aan de rand van de straat zet, zo legt men hier zijn verstijfde koeienkadavers aan de rand van de zandweg voor de ophaaldienst; ach, het is even wennen! Voor het plaatsje Klarenbeek (althans het deel, waar de route doorheen loopt) hoeft u het allemaal niet te doen; bovendien, de horeca bleek deze dag gesloten. Het weggetje het dorpje uit is echter zeer smakelijk en voert langs het dorpskerkje, dat nu eens niet in het centrum maar aan de rand van het plaatsje, midden in het vriendelijke groen ligt. Aansluitend volgt een beektraject: aan weerszijden langs de heldere, deels in het groen verscholen en wat suffig ogende Klarenbeek. Een alleraardigst maar nogal kort traject. De balkenbruggetjes over het watertje ogen nogal gammel en zijn duidelijk niet berekend op hele horden wandelaars. Hierna verschijnt ten tonele het groen van Landgoed Beekzicht en het Appense Bos: dicht, gemengd bos met kleine paadjes, die zijn overwoekerd door gras en mos. Ze zien er weinig belopen uit, maar slingeren zeer plezierig door het ruige groen. Op deze doordeweekse dag is het overal superstil; alleen een bonte verzameling vogels bezingt luidkeels het mooie weer. Aan het eind van het bos wend ik de steven 180 graden en loop door een uiterst groene corridor in een puntje van het zich tot de IJssel uitstrekkende Landgoed De Poll. De weelderigheid van het groen doet bijna vermoeden dat deze passage verderop in het jaar wel eens nagenoeg dicht zou kunnen groeien. Een lange, strak door boerenland lopende zandweg voert de wandelaar naar de finish. Ik moet stevig de pas versnellen om (net) op tijd de trein te kunnen pakken; een uurtje wachten in the middle of nowhere lijkt me ondanks het fraaie weer geen aanlokkelijk vooruitzicht. De beschrijving leidt de wandelaar kordaat rond door dit overduidelijk door wandelaars nog onontdekte stukje landelijk schoon. Honden zijn overal (in de landgoederen weliswaar aangelijnd) welkom. Een aanradertje!