Arlette Boog, 23-12-2017
Op de grote parkeerplaats aan de achterzijde van station Bussum-Zuid zet ik mijn auto weg. Er is meer dan voldoende ruimte en ik loop via Bastion Hotel Bussum Hilversum naar de start van de tocht. Hoewel ik geen gebruik van de mogelijkheid maak, is dit uiteraard wel een prima gelegenheid om voor de start van de wandeling nog even koffie te drinken of een sanitaire stop te doen.
Ik heb vakantie en ondanks de wat matige weersvoorspelling besluit ik erop uit te trekken.
De route loopt al snel over de Bussumerheide. Het is guur en het miezert een beetje. De wind waait om m'n hoofd en ik krijg er de koude rillingen van. Voor de eerste keer in mijn wandeljaren twijfel ik om de tocht voort te zetten. Iets in mij roept: 'abort'..... Maar ik heb gelezen dat deze route over landgoederen en buitenplaatsen loopt. Meestal omsloten terrein, is mijn ervaring. En dus zet ik de tocht voort.
Wat ben ik daar achteraf blij om. Wat een heerlijke winterse- wandeling wordt dit. Over de natuurbrug, langs veel waterpartijen, langs de kanaaltjes van landgoed Hilverbeek en het landgoed Boekesteyn. Tussen de weilanden door en dicht bos.
In de wind is het even doorbijten. De natuur heeft zich ondergronds teruggetrokken en dat voelt echt anders dan in de zomer met volop blad in de zon. Wat zal deze tocht in de zomer beeldschoon zijn. En waarschijnlijk ook stampvol. Dus loop ik dankbaar en in alle rust verder in deze totaal verlaten omgeving tussen de mooie parels van de Gooi-streek.
Het halverwege gelegen Café Restaurant Brambergen komt als geroepen. Hoewel er voldoende bankjes onderweg te vinden zijn, is in dit jaargetijde een fijne horecagelegenheid bijna onmisbaar. Ik trakteer mezelf op een café Machiato en een stuk wortel-dadeltaart. Warm bij de haard kost het even moeite om weer op gang te komen. Maar het wordt snel donker en dus moet ik weer op pad. Het is nog wel even een stukje lopen na Brambergen terug naar het station. Net voor het donker kom ik via de hei terug bij mijn auto en besluit om straks in de zomer, met het blad volop in bloei en een zonnetje, deze schitterende wandeling nogmaals te lopen.