René van Doorn, 02-02-2018
Met de Brabantse beken Kleine en Groote Beerze maakte ik kortgeleden tijdens de GW-wandeling vanuit Middelbeers al prettig kennis. Beide stroompjes verenigen zich een paar kilometer stroomafwaarts en gaan vandaar verder als Beerze. Even verderop stroomt de beek door Spoordonk, startpunt van deze 'zusterwandeling', die ik begin deze week met onze twee honden liep. In deze van neerslag (en hoge waterstanden) vergeven weken treffen we een rustige, zonnige dag: er lopen zowaar drie uur lang scherpe schaduwen met ons mee. Het begint allemaal voor de deur van de fraai gelegen Spoordonkse Watermolen. Molen en horeca blijken op maandag en dinsdag gesloten: op pad dus maar!
Deze waterige wandeling volgt aanvankelijk de aantrekkelijke graspaden langs de kronkelende beek. De Beerze heeft het de afgelopen tijd bijzonder druk gehad, zo merk ik als we verderop langs een overstroomgebied lopen; de grote, open vlakte staat grotendeels blank. Een paradijs voor grote vluchten ganzen, die bij voorkeur op de hoger gelegen graskaden bivakkeren en onder luid protest plaats maken voor de wandelende mens. Vanaf de hoge kade heb je mooi zicht op het moerasland; er is echter één probleem. Regen, rund en (in mindere mate) mens hebben er een drassig zootje van gemaakt, resulterend in een waar modderballet. Het is momenteel zoeken geblazen naar wat hardere ondergrond. Van tijd tot tijd zak je tot je enkels in de blubber. Mijn hoge, waterdichte wandelschoenen blijken een must. En doordat je goed moet opletten waar je loopt - hier onderuitgaan is geen optie - gaat toch wat van de schoonheid van het gebied verloren. Eerlijk is eerlijk: beide (aangelijnde)honden zijn uitgelaten, voor de meiden kan het niet nat en modderig genoeg zijn! Maar aan alles komt een eind, zo ook aan deze moeizame passage. Wat volgt is een wat bosrijker deel van het dal van de Beerze, dat overigens net zo doordrenkt is van water. Langs dit moerassige, door berken gedomineerde broekbos lopen wat zanderiger paden, die beduidend aangenamer lopen en waar je de prachtige natuur wat meer aandacht kunt schenken. Na het oversteken van de Beerze, die voor de Kampina naar stuurboord wegdraait, duik je de bosrijke zoom van dit natuurgebied in. Vlak voor de enorme heidevelden maakt de route spijtig rechtsomkeerts. Door een uitloper van de grote vlakte en een landbouwenclave gaat het weer richting Beerze. Aan de andere zijde van het dal loop je parallel aan de heenroute richting Spoordonk. De passage langs de moerasbossen (inclusief haastig wegplonzend vee) is zo mogelijk nog aantrekkelijker dan op de 'heenweg', de graskaden langs de grote wateropvang zijn iets minder blubberig dan die aan de andere kant (de mede-schuldige runderen zijn overigens nergens te bekennen) en tijdens de passage langs de meanderende beek loop je ineens over harde paden. Niet toevallig kom ik deze dag alleen hier een handvol mede-wandelaars tegen. Met hulp van de prima beschrijving van deze bijzondere en geheel onverharde route kom je na zo'n drie uur probleemloos weer aan op het thuishonk. Een aanrader; maar ik adviseer even te wachten op droger tijden en wat minder zompige paden!