Henk, 16-04-2018
Vandaag 15-04-2018, heb ik de Groene wissel 115 - Leeuwarden: Jelsumer- en Cornjumer Oudland gelopen. De omgeving van het stationsplein in Leeuwarden staat in het teken van de Culturele hoofdstad met fleurige vlaggen en aankondigingen op de gebouwen. Het is deze zondagmorgen echter druilerig en alleen de veegwagentjes van de Gemeente draaien hun rondjes en maken de straten weer netjes, na de gewoonlijke zaterdagavond uitspattingen. Door deze straten heen kuierend zie je welke prachtige gebouwen deze hoofdstad bezit. Naast de Bibliotheek, de Waag en het Raadhuis, zijn er diverse flink uit de kluiten gewassen monumentale woningen te ontdekken, die een zekere voornaamheid en welstand tonen. De route voerde mij feilloos door deze stad via brede straten, pleinen, bruggen en stegen tot in het Leeuwarder bos. Hier heb ik na enige tijd toch een foutje gemaakt, ondanks secuur beschreven paden. Juist het mooie stuk door de landen heen heb ik gemist. Via de ventweg langs een drukke weg kwam ik toch in Jelsum, waar ik de draad weer kon oppakken. Ik bezocht het terpkerkje van Jelsum en liep een rondje daar omheen. Mooi onderhouden kerkhof, met moderne en heel oude grafzerken. Het kerkje is in de loop van de tijd verbouwd, je ziet de nissen van deuren en ramen ingevuld met het oude bouwmateriaal, de zogenaamde kloostermoppen. De hekken van de Dekemastate werden net losgemaakt en ik mocht ondanks de latere officiƫle openstelling toch wel door de tuinen heen wandelen. Het natte weer was gelukkig veranderd in sluierbewolking, droog en goede temperatuur. Dit was hier een Eldorado van rust en heb hier eerst es een lunchpauze ingelast. Daarna tijdens een flinke rondwandeling op dit terrein genoten van de vele bloeiende Stinzenplanten. De tuin ligt er netjes en onderhouden bij en in de kas op het terrein zag ik de eerste groenteplantjes bovenkomen radijs, sla en diverse koolsoorten. De schelpenpaden zijn goed te bewandelen. Samen met de voorname State en theekoepel in dezelfde kleuren is dit een mooi punt op de route. De route langs de rustige wegen langs de Dokkumer Ee gingen langs grote percelen weilanden, echter zonder vee. Die stonden veilig opgeborgen in de loopstallen, bij de soms imposante boerderijen, met op de schuren uilenborden en voorzien van 2 elkaar ontmoetende houten zwanen. Hier zie je alleen maar land en soms een kerkje aan de horizon. Aan de overkant van de EE de kerk van Lekkum. De verdere route over de graspaden naar het Leeuwarder bos was goed te volgen. Dit stukje bos zag er troosteloos uit, door allerlei dode bomen, die als witte geraamten uit de grond. Zonder kruinen en enig groen rijzen ze afgeknakt uit de grond, waarschijnlijk door voorgaande stormen ontstaan. Het was hier erg nat en modderig om je te verplaatsen, daarbij moet je goed opletten waar je je voeten zet, want de Schotse Hooglanders hebben hier diepe pootafdrukken in de modder achtergelaten. Ik liep hier met gemengde gevoelens, want een goede vriend van mij is hier het vorig jaar, terwijl hij hier met zijn aangelijnde hond liep, door een Schotse Hooglander, die net een jong had gekregen, aangevallen. Naast diverse ribfracturen, gebroken sleutelbeen en ingeklapte long, is er achteraf zoveel inwendige schade ontstaan, dat hij hier aan is overleden. Dus de waarschuwing om deze beesten met rust te laten en rekening houdend met onvoorspelbaar gedrag is op zijn plaats. Vlak voordat ik het bos verliet zag ik een groepje Hooglanders tussen de bomen staan en ook een paar voorzien van een jong. Via de buitenwijken weer langs de EE en langs het architectonisch hoogstandje van de Friesche hogeschool. Een gigantisch glazen gebouw die lijkt in de lucht te zweven. In de stad was het nu wat levendiger geworden en mensen zaten te genieten op de terrasjes. Na een aantal grachten komt het hoge gebouw van Achmea weer in zicht. Een hele mooie afwisselende wandeling.