Henk uit Appingedam, 15-05-2018
Om buurtbussen en belbussen te vermijden op de zondagsdienst van het Openbaar Vervoer zijn we naar Waardenburg gereisd. Binnen enkele minuten waren we bij het gelijknamige 17e eeuws kasteel en hebben daar de route zonder problemen kunnen beginnen. In het begin hebben we nog te maken met een bewolkte hemel maar dat zal al gauw veranderen in stralend mooi zomerweer. Rondom het kasteel veel bomen en struiken in bloei. Vanuit het kasteelbos waar de kastanjebomen ook in bloei staan ben je zo op de Waalbandijk. Hier heb je al een geweldig uitzicht over de uiterwaard 'Rijswaard' van de Waal met volop bloeiende meidoorn en wilgen die ook groen uitlopen. De grasbermen van de dijk staan vol fluite-kruid en koolzaad, een fleurig schouwspel op weg naar de molen in de verte en opnieuw een blik op het kasteel Waardenburg. Aan de horizon zien we de imposante tuibrug van Zaltbommel. Dan gaat de wandeling de polder in. Vlak na het klaphekje loopt een klein graspaadje naar een eenvoudig oorlogsmonument, dat hier in 2015 is geplaatst. De uiterwaard is goed begaanbaar over de gemaaide graspaden. De meidoorn bloeit hier volop en langs de randen van het pad smeerwortel in verschillende tinten. Bij de plas worden we nieuwsgierig aangekeken door een groepje Blonde d'Aquitaine, die behoren tot de vleeskoeien. De rust wordt hier regelmatig onderbroken door druk treinverkeer die over de spoorbrug voor de tuibrug langs dendert. Maar verder een prachtig gebied en lunchpauze gehouden aan de waterkant van de Waal. Hierop levendigheid in de vorm van passerende vrachtschepen met o.a. potaarde, een gastanker en een passagiersschip. Wanneer we de Waaldijk weer opklimmen is het weer zomers te noemen, volop zon en een aangename temperatuur. Na deze dijk wandelen we Opijnen binnen, waar we achter de grote kerk een theepauze inlassen. De fraaie huizen in dit dorp hebben verzorgde tuinen. De boomgaarden, die we bij het verlaten van het dorp passeren, hebben net de bloeitijd achter de rug. Dat is wel jammer want hier hadden we nog wel een beetje op gerekend, maar de natuur gaat zijn eigen gang en is hier in het zuiden van Nederland toch altijd iets verder als bij ons ons in het hoge Noorden. Het asfaltfietspad van een ruime km wordt aan beide zijden geflankeerd door bloeiend fluite-kruid. Via de verschillende paadjes door het kasteelbos bereiken we uiteindelijk het kasteel Neerrijnen. De oprijlaan is voorzien van uitbundig paarsbloeiende rododendrons. De grote gele kerk troont machtig boven de ommuurde kasteeltuin uit. Deze tuin gaan we natuurlijk niet voorbij zonder daar even een ommetje te maken. De poort van blauwe regen bloeit blauw-wit en verschillende stinzen-planten kleuren ook de perken. Na enkele bospaden en over enkele bruggetjes loopt de route tussen weilanden door naar ons startpunt en naderen we kasteel Waardenburg. Deze groene wissel is perfect beschreven en we konden deze zeer afwisselende tocht zonder mankeren afsluiten.