René van Doorn, 25-08-2018
Onlangs liep ik met onze twee honden deze vrij nieuwe route door de Bemmelse Waard. Het weer - half bewolkt, weinig wind en niet al te warm - zat die middag behoorlijk mee tijdens deze middellange wandeling door een landschap van uiterwaarden en rivieren. De highlights zijn overduidelijk (a) de hoge Waaldijk en de iets minder hoge Defensiedijk met ver zicht over de plasrijke uiterwaarden, (b) een korte struinroute over de oever van de Waal en (c) een stil en spannend paadje tussen en langs de zand- en kleiwinplassen. De waterstand is momenteel extreem laag en dat merk je overal. Het rivierbos heeft last van zeer droge voeten en de Waal en haar strandjes ogen heel ver weg. Ook op het smalle paadje tussen de plassen onttrekt het momenteel zeer uitbundige groen het lage water veelal aan het zicht. Genoemde highlights bepalen het gezicht van deze route; jammer is dat deze passages noodgedwongen lopen over dan wel aan elkaar geknoopt worden door veel asfalt, weliswaar met aantrekkelijk zicht op plassen en vogelrijke graslanden. Veel wandelaars kom je niet tegen, wel veel fietsers. In het begin van de route is het pad langs de plas met brugpad afgesloten in verband met een beverburcht. Maar die lus snijden we met plezier af: even voor de versperring rechtsaf loop je al snel tegen de stijle dijktrap op bij het Dijkmagazijn. Iets over de helft lijkt de uitspanning Sprok, met hoog gelegen terras langs de drukbevaren Waal, een ideale horecastop. Maar de zaak blijkt die middag geboekt door een besloten gezelschap. Geen nood: iets verderop tijdens de lus door de rand van Lent ligt aan de route een gloednieuw café-restaurant in een oud waterpompstation, Stroom genaamd, goed voor een smakelijk oponthoud! Met een toegift in de vorm van de fotogenieke Hervormde Kerk en het kasteeltje Kinkelenburg doet Bemmel aan het eind z'n stinkende best een goede indruk achter te laten. Al met al een aantrekkelijke en af en toe best wel ruige rondgang door een open en zeer waterrijk landschap. Honden zijn overal welkom, maar in de uiterwaarden - en dat maakt men ter plekke in koeienletters kenbaar - wel aangelijnd. De beschrijving is als vanouds volstrekt helder.