Henk Jsz ES, 01-04-2020
Zaterdag 28 maart 2020 heb ik Groene Wissel nr. 77 = Loppersum gelopen. Vandaag sinds lange tijd weer in de eigen regio Fivelingo gelopen. Het stationsgebouw van Loppersum heeft een andere functie gekregen en is nu een voorlichtings- en adviesbureau met betrekking tot aardbevingsschade en versterking van woningen. Lopende door de Stationslaan vallen gelijk enkele indrukwekkende grote villa's op. In het grote rechthoekige pand met ijzeren Esculaap bij de ingang is huisartsenpraktijk Booij gevestigd en het pand Bellevue dat voormalig Amrobank was, heeft nu een andere bestemming gekregen o.a. Buurtzorg, een makelaarskantoor en een bouwadviesbureau. Het hotel Spoorzicht, net als villa Bellevue ontworpen door de architect De Leeuw-Wieland, heeft een deftige uitstraling met een bijzonder entree en balkon. Langs de Molenweg kom je eerst langs het nieuwe gemeentehuis. Loppersum, nu nog zelfstandig, gaat het volgend jaar samen met Appingedam en Delfzijl verder onder de naam Eemsdelta. Direct hiernaast loop je voorlangs de monumentale doktersvilla 'ITHACA' genaamd. Vanaf de oplevering tot op heden hebben er 5 dokters gewoond. De 1e dokter Steenhuis behandelde tbc-patiƫnten die ook in de villa verbleven. Amper 3 jaar in deze villa gewoond hebbende overleed hij ook aan tuberculose. De betekenis van 'Ithaca' zou je kunnen uitleggen als: niet het einddoel is belangrijk ( herstel van de ziekte) maar de weg ernaartoe. De Groene Wissel brengt je dan in het centrum van Loppersum bij de grote kruiskerk 'Petrus en Pauluskerk'. De nieuwe eigenaar sinds vorig jaar is de St. Oude Groninger kerken. Vooral in de Noordmuur zie je sporen van eerder verbouwingen, dicht gemetselde vensterpartijen en verwijderde steunberen van voorheen. De toren heeft enorme muren van kloostermoppen van bijna 3 meter dikte. Na de winkelstraat loop je al gauw Loppersum uit via een nieuwe woonwijk. De laatste straat voordat je de bebouwde kom verlaat heet het Storksterpad genoemd naar de buurtschap 'Stork'. Het schelpenpad aflopende kom je uit vlak voor een braakliggend terrein overwoekerd door braamstruiken. Ruim 20 jaar geleden liepen we een struunroute langs de restanten van de boerderij 'Stork' die hier stond. Dan doemt het dorpje Westeremden voor je op. Bekend van de kunstschilder Henk Helmantel die in de 'Weem' = pastorieboerderij naast de kerk woont en werkt. Hij schildert bijna (fotografisch) stillevens en kerkinterieurs. De Andreaskerk is een klein intiem kerkje met ossenrood kleurige banken en een petrol-kleurige zoldering. Het koor is gescheiden van de kerk door een koorhek versierd met houtsnijwerk en geplaveid met redelijk intacte groene plavuizen. Na de kerk daal je de wierde af en maak je een rondje om het dorp heen over een graspad langs een watergang. Het vervolg van de route gaat een aantal km over lange asfaltwegen in de wijde wereld van Groningen. Je passeert daarbij de kop-hals-romp boerderij 'Henckemaheerd'. Hier houdt men zich bezig met het verbouwen van aardappelen, gezien de kisten en pallets op het erf. Bij de horeca, bed-en-breakfast boerderij De Dieken is het rustig vanwege de coronacrisis. Via beton- en graspaden kom je uit bij de Jacobskerk in Zeerijp. Een prachtige bakstenen kerk, waar op deze zonnige dag volop licht door de gotische hoge ramen naar binnenvalt. Er hangen diverse rouwborden aan de wand, een van housnijwerk versierde preekstoel, kroonluchters en een orgel dat aan de muur lijkt vastgeplakt. Tevens is de kerk een archeologisch informatiepunt. Na het bezoek aan deze kerk wandel je spoedig het dorp uit, via schelpenpaadjes richting Eenum. Een aardige rondwandeling rondom het kerkje van Eenum dat op een hoge wierde is gelegen. Deze kerk is te vergelijken met die van Westeremden, maar wat soberder. Via de ijzerbaan, het klinkerpad waar vroeger de smid zijn materiaal aangevoerd kreeg, daal je daarna de wierde af. Naast de wierde heeft men net als in Westeremden een ijsbaan gerealiseerd op de plek waar men wierdegrond heeft afgegraven. Men zag in het verleden handel in het verkopen van deze vruchtbare grond, welke veelal naar de arme veengronden in Drenthe werd verscheept. Op een zeker moment moest men hiermee stoppen omdat de toren begon te verzakken en er in de kerk scheuren ontstonden wegens verzakkingen. Via een aardig landelijk traject wordt Loppersum weer bereikt en het einde van deze wandeling. Een mooie wandeling door Fivelingo met aandacht voor de schitterende kerkjes. Wandelgroet uit Appingedam, Henk