Frits Schipper, 06-04-2020
Op de eerste warme dag van dit jaar loop ik route 1 van het Vechtdal. Vanaf het station is het eerst een paar kilometer over asfaltwegen, maar wel met een wijds uitzicht over landerijen, grasland en akkers. Echt mooi wordt de tocht pas als ik na de slagboom Boswachterij Hardenberg betreedt. Na de greppelkruising over het grasvoetspoor het bos in. Smalle kronkelweggetjes, heuvelig en links de oude Vechtmeander, af en toe zeer smal en dan weer wat breder. Stilstaand water, op sommige punten al aardig dichtgegroeid. Overstapje (half bord met: op eigen risico), en verder door het bos. Enkele jeneverbessen hebben al (of nog) kleine blauwige besjes. Weer een opstapje over. Verderop een mooi uitzicht op het Vechtdal. Een grote graafmachine is bezig met sloten uit te baggeren of nieuwe sloten te maken. Inmiddels loop ik weer over een asfaltweg, richting Junne. Daar bij de stuw even een rustpauze inlassen. Hier steek ik de Vecht over en loop dan onderlangs. Even later zie ik de graafmachine weer, maar nu van de andere kant van de Vecht. Als een evenwichtskunstenaar loop ik over het greppelstuwtje en dan ligt het mooiste deel van de wandeling voor mij. Nog mooier dan de bovenloop van de Vecht loop je hier door het bos van Beerze. Het is soms echt even flink klauteren en voorzichtig afdalen, altijd oppassen voor de boomwortels die iets boven het pad uitsteken. Maar wat een mooie route! Onderweg nog een paar keer een specht gehoord? Langs Beerze met allemaal bijzondere boerderijen en dan langzamerhand weer richting Mariƫnberg. Mede door het mooie weer is dit een prachtige wandeling geworden.