Henk Jsz ES, 08-04-2020
Zondag 05 april 2020 heb ik de Groene Wissel nr. 119 = Voorst-Empe gelopen. Het beloofde een mooie zonnige dag te worden. Het Coronavirus advies was om er niet massaal op uit te gaan en dat vertaalde zich in : omtrent lege treinen en dus kon je ruim afstand nemen van eventuele medereizigers. Bovendien verwachtte ik ook geen drommen mensen naar deze wandelbestemming. Het was bijzonder rustig in het plaatsje Empe waar je eerst doorheen wandelt. De natuur begint te veranderen, bomen beginnen in het blad te komen, narcissen en tulpen bloeien uitbundig. Op de Meeuwenbergweg staat een Magnolia volop in bloei. Direct na het viaduct daal je af langs De Enk van Voorst. Bij het aanleggen van de rondweg rondom Voorst is men in de aardlagen bemesting tegengekomen. Om deze gronden vruchtbaar te maken gebruikte men toen mest en plaggen. Hierdoor liggen deze gronden vaak hoger dan het dorp waar ze bij horen, vergelijkbaar met de essen in Drenthe Men vermoedt dat hier rond de 17e en 18e eeuw al landbouwers hebben gewoond. Vlak voordat je Voorst binnenloopt passeer je de stellingmolen 'De Zwaan'. Deze komt oorspronkelijk uit het Groningse Uithuizen, werd daar afgebroken en in 1904 weer opgebouwd in Voorst. Tachtig jaar heeft deze molen dienst gedaan om koren te malen en daarna was dat niet meer rendabel. In 1986 werd de molen ondergebracht in de Stichting 'De Zwaan'. Tussen 1989 en 1991 werd de molen gerestaureerd en wordt nu door vrijwilligers maalvaardig gehouden. De kerk van Voorst die je nu passeert is een echte blikvanger in de weidse omgeving. Oorspronkelijk als katholieke kerk opgericht, de naam verwijst ernaar, gewijd aan 'De Heilige Drievuldigheid' en nu in gebruik door de Protestantse Gemeente van Voorst. De toren en de fundamenten zijn overgebleven van een vorige kerk. Het materiaal voor de tufstenen toren, gedateerd uit de 12e eeuw, kwam vanuit de Eifel. De voorganger van deze kerk werd gesticht door de abdij van Prüm, dat midden in het gebied van de Vulkaaneifel ligt. Tufsteen is een vulkanisch zacht gesteente. In de 15e eeuw werd de huidige kerk gebouwd van baksteen en omkleed met tufsteen van zijn afgebroken voorganger. Daarna daal je af via een oud kerkenpad langs een kronkelsloot met robuuste wilgenbomen. De poelen die je voorbijkomt in dit landschap zijn belangrijk omdat hier vele soorten amfibieën in leven. Daarna loop je de dijk op naar het hier liggende gemaal Nijenbeek, genoemd naar de verderop liggende ruïne van het voormalige kasteel niet ver van de Ijssel.. Nu rest alleen een deel van de vierkante toren, die door verschillende gevechtshandelingen o.a. als laatste door de geallieerden nog zo'n 20 meter hoog is en niet toegankelijk. Men heeft in de Voorsterklei en de Rammelwaard verschillende nevengeulen vanaf de IJssel gegraven om de rivier de ruimte te geven. Op een enkele wandelaar na is het vandaag rustig wandelen op de dijk langs de Rammelwaard. Je loopt in een geweldig ruim poldergebied km lang over een verlaagd dijkje. De Rammelwaard heeft zich echt tot een natuurgebied ontwikkeld met veel plassen en op dit moment volop bloeiende Sleedoornstruiken, Nadat je op een zeker moment de dijk bent afgedaald kom je langs het stroomgebied Van de Hoenderensterbeek. Er zijn vandaag niet veel vogels waar te nemen, mogelijk hebben ze al een broedplek gevonden. Via de mooie oude boerderij de Oosterenk en schapen met pasgeboren lammeren, kom je nog even door een klein bosgebied. In het begin staat er een verbodsbord bij het terrein, dat behoort tot Pluryn, een organisatie om cliënten met psychische ? en gedragsproblemen te begeleiden, met het verzoek dit niet te betreden vanwege Coronabesmetting. Door de routeaanpassing maken we nu een omtrekkende beweging door het nogal ruige bos. Overigens volop bloeiend bosanemonen onder de hoge bomen. Via de poort verlaat je het landgoed 'De Beele' en even later bereik je het station. Wandelgroet uit Appingedam, Henk