Henk Jsz ES, 13-04-2020
Zaterdag 11 april 2020 heb ik de GW 202 = Warffum gelopen. Het dorp is in 1990 ingedeeld bij de Gemeente Hefshuizen en sinds 2019 vormt het de Gemeente Het Hogeland. De weersvoorspelling was goed, droog en zonnig, belangrijke ingrediƫnten voor deze wandeling in een zeer open gebied. Warffum is een dorp oorspronkelijk gebouwd op een oude kwelderwal met in het centrum gelegen de St. Sebastiaan kerk op een aparte wierde, in gebruik door de P.K.N. Van de oorspronkelijke voorganger uit de 11e en 12e eeuw zijn amper meer bouwsporen te vinden, na diverse verbouwingen. De kerktoren is gebouwd in 1638. Na het station krijg je in een korte tijd een aardige indruk van de uitgestrektheid van deze plaats. Je wandelt langs de haven met grote villa's ernaast en over verschillende kerkpaadjes achter de huizen langs. Niet altijd degelijke huisjes, maar ook dichtgetimmerde exemplaren en als opslagruimtes in gebruik. Warffum is bekend door zijn jaarlijks internationaal dansfestival. Een weeklang worden er door de verschillende dansgroepen optredens verzorgd. Alle dansers en hun begeleiders worden bij gezinnen in Warffum ondergebracht. Via de winkelstraat, Touwslagersgang, betonpad met geknotte wilgen en een nieuwbouwwijkje bereik je al gauw de rand van het dorp. Daar is een aardig dierenparkje met hoenders, loopeenden en er loopt een kalkoenenechtpaar rond. Het mannetje begint gelijk te pronken en een langharige geit beklimt een grote zwerfsteen, zo van kijk ons eens. Je passeert nu de Oudedijk en loopt de wijde wereld van het polderlandschap in. Na 1km bereik je dan de Middendijk. Enkele boeren zijn bezig met hun akkers te beregenen. Blijkbaar is er in de afgelopen tijd te weinig regen gevallen. Het is hier bijzonder rustig wandelen, vrijwel geen verkeer. Bij de hoek met de Zijlweg ligt een figuur in staal uit te rusten, maar onze route gaat nog 2 km naar het noorden. Je bereikt dan het noordelijkst gelegen haventje van Groningen en wel Noordpolderzijl. Vissersschepen zullen hier niet veel meer te zien zijn. De vaargeul naar de Waddenzee moet regelmatig uitgebaggerd worden anders slibt deze dicht. Het Oude Zielhuis, wat anders een gezellig etablissement is, is nu vanwege het Corona-virus gesloten net als alle andere gelegenheden op het gebied van horeca. Een 50 jaar geleden liep ik hier de dijkwandeltocht van Delfzijl met als eindpunt Noordpolderzijl, dat was een pittige tocht over de zeedijk. De Groene wissel gaat nu de Noorderdijk op naar het westen. Weidse uitzichten over akkerlandschap zuidelijk van de dijk en begroeide buitendijkse landen ten noorden van deze dijk. Het zonlicht is een beetje diffuus en het waait ook een beetje. Prima weer om hier zo te lopen, deze wissel kan niet ten allen tijde gelopen worden. Te heet of te nat. Er vliegen heel grote aantallen Canadese ganzen op, luid gakkend dalen ze dan even verder weer neer om te foerageren. Na een km of 4 maak je een omtrekkend beweging om een vogelreservaat waarbij de Canadese gans ook weer oververtegenwoordigd is. Nu daal je van de dijk af en loop je over een akkerweg langs de oude hoeve Arion van 1820 en nog door een dijkcoupure richting de molen van Den Andel. Onderweg zie ik regelmatig dit soort coupures, de meeste zijn niet compleet. Wel een balkenhok op of naast de dijk, maar niet voorzien van bijbehorende balken. Ook de sleuven waarin ze horen geplaatst te worden ontbreken vaak. Door de verderop gelegen versterkte hoge zeedijk zijn de balken niet meer nodig als bescherming tegen het zeewater. Dan wandel je het lange lintdorp Den Andel in. Aan het eind daarvan ga je het land in via een maai-akker pad. Langs een voormalige kreek kom je met toestemming van de boer op het erf van deze hofstede. Even later langs de weg naar Breede. Dit is een echt kunstenaarsdorpje met een mooi witte kerk. Hier neem ik nog een lunchpauze op de daar aanwezige bankjes. De kerken zijn hier niet open, dit in tegenstelling met mijn wandeling langs de 4 kerkjes van GW-77. Na het fietspad door de landerijen kom je bij het Warffumerbos. Dit is een ruig bos, waar veel is gehakt en gezaagd waarbij alles is blijven liggen. Wel heeft men vaak de openliggende plekken voorzien van jonge bomen. De stammen daarvan omhuld met een kunststoffen huls tegen het aanvreten daarvan. Na een aardig schelpenpad door dit bos, wordt al gauw de haven van Warffum en het station bereikt. Wandelgroet uit Appingedam, Henk