Heleen en Jos, 19-04-2020
Thuiswerken, thuisblijfplicht, anderhalvemetersamenleving, coronahufter en intelligente lock-down. Zomaar een paar (nieuwe) woorden die de tijd van nu typeren. Wandelschaamte is ook zo'n nieuw woord. Ja, zo voelden wij ons wel een beetje toen we vandaag met het mooie weer wel gingen lopen, nadat we het prachtige Paasweekend netjes thuis waren gebleven. Deze wandeling hadden we er speciaal voor uitgezocht, het leek ons geen druk bezochte route. Ook gingen we heel vroeg op pad. En ons gevoel klopte, we kwamen nauwelijks iemand tegen. We zagen wel veel roofvogels en zwanen. Ook een stelletje baltsende futen. Veel vossenpoep op de paden, maar helaas lieten de vossen zelf zich niet zien. De ruige grasbaan (2) is momenteel omgeploegd. Het grootste deel heeft nog een smalle grasstrook waar je kunt wandelen, maar op sommige stukken moet over en door de klei geploeterd worden. Na de droogte van de laatste tijd gaf dat voor ons niet, het heeft ook wel weer wat. Op het graspad na het paaltje met rode kop (ook 2) liggen veel bomen om overheen te stappen, daardoor dachten we eerst fout te zitten, maar de routebeschrijving is gewoon foutloos! Het stuk langs het Nijkerkernauw vonden wij het mooiste stuk, vooral met de zon op het water. Na twee-en-half uur waren we terug bij de auto, die we onder de N301 hadden geparkeerd. Lekker gelopen.