Henk Jsz ES, 25-09-2020
Woensdag 23-09-2020 heb ik de Groene wissel 224 = Grijpskerk gelopen. Grijpskerk genoemd naar zijn stichter Nicolaas Grijp, die toen rond 1476 delen van de Lauwerszee werden ingepolderd, er een kerk liet bouwen. Het weer is goed te noemen maar wel enigszins drukkend en er is later op de dag een buitje te verwachten. De route voert je eerst vanaf het station door een nieuwbouwwijk met als bijzondere blikvanger de kerk en zijn losstaande toren die door de PKN gebruikt wordt. Hierin zijn net als in het oude gedeelte van Grijpskerk met zijn winkelpanden, elementen van de Amsterdamse school terug te vinden. Na de oversteek van de drukke Friesche-straatweg loop je de stille ruimte van het Westerkwartier in. Het fietspad naar de NAM-Locatie brengt je dan even later in een uitgestrekt natuurgebied : 'Natuurpark NAM-Noorderriet'. Er zijn hier diverse soorten loofbomen aangeplant, waardoor de grote installaties in het landschap enigszins zijn gecamoufleerd. Riet- en waterpartijen wisselen elkaar af en worden d.m.v. bruggetjes met elkaar verbonden. Er groeien hier veel wilde planten zoals weegbree, paardenbloemen en rode klaver. Het dorp Kommerzijl tip je net aan en verlaat je het via de Oosterwaarddijk. De horecagelegenheden zijn in deze periode van het jaar meestal niet geopend en het is handiger om je eigen koffie maar mee te nemen. Er wordt op dit moment nog druk op het land gewerkt. Men is aan het oogsten van uien en de velden met suikerbieten staan te wachten om gerooid te worden. Toen ik met de trein Hoogkerk passeerde zag ik al grote hoeveelheden bieten liggen. De suikercampagne is hiermee dus aangebroken. Veel akkers liggen trouwens al omgeploegd of geëgd, klaar voor de winter. We lopen in het gebied van de echte zware zeeklei. Dan wordt het gemaal 'de Waterwolf' bereikt. Het gemaal bestaat 100 jaar en vervult een belangrijke rol in het op peil houden van de waterstanden in een groot deel van de provincies Groningen en Drenthe. Globaal vanaf Uithuizen in het noorden tot aan Smilde in het zuiden. Men houdt daartoe het waterniveau in het Van Starkenborghkanaal aan als referentiepunt. Zodra het water hierin 10 cm hoger komt als gewenst, start men hier de pompen. Het gemaal is uitgerust met o.a. 4 reusachtige schroefpompen, waarvan men meestal 2 in bedrijf zet. Vanaf 1996 wordt het Lauwersmeer, dat na de afsluiting van de Lauwerszee is ontstaan, gebruikt als bergboezem in afwachting van gunstige wind en getij om het overtollige water op de Waddenzee te spuien. De tentoonstelling over het gemaal is helaas vandaag gesloten. Vandaag beloop je heel wat betonfietspaden, die hier rijkelijk aanwezig zijn. Op weg naar Niehove loop je in de wijde wereld tussen de weilanden met aan de horizon een enkele torenspits of molen, die de indicatie van de plek van een dorp aangeeft. Er zijn bijna geen vogels in het gebied en daardoor extra stil. Een eind verderop zie ik een zwanenechtpaar scharrelen in het land en boven de bomen van de buiten Niehove liggende begraafplaats cirkelt een buizerd in de lucht die zich verraadt door zijn klagend miauwend geluid. Niehove is een knus wierdedorp met bij de kerk een plekje om in alle rust een koffiestop in te lassen. Niehove was eens de hoofdplaats van het voormalige wadden-eiland 'Humsterland'. De huizen zijn rondom de wierde gegroepeerd. Oorspronkelijk lagen de boerderijen daaromheen, met de schuurdeuren naar de achterliggende kwelder gericht, dit om de oogst vlot te bergen. Door de monniken van het klooster Aduard werd het gebied ingedijkt en verplaatsten de boeren hun boerderij verspreid in de polder. In het kerkje is een aardige tentoonstelling over de ontstaansgeschiedenis van Niehove. Bij het verlaten van het dorp via het Oebelepad lijkt Niehove achteromkijkend op de 19e eeuwse schoolplaat van Riekele Prins. Boven het volgende weiland met veel herkauwende koeien staat een torenvalkje al vliegend en biddend naar prooi te speuren. Op weg naar het volgende dorp Niezijl beginnen er zich donkere wolken boven mij te ontwikkelen en dat voorspelt niet veel goeds. Na het aardige lintdorp Niezijl kom je weer in de drukte langs de verkeersweg. Dan begint het hevig te regenen en de paraplu moet nog op. Via dezelfde straten als de heenweg wordt het station Grijpskerk weer bereikt. Wandelgroet uit Appingedam, Henk