Henk Jsz ES, 30-09-2020
Zondag 22-03-2020 heb ik de Groene Wissel nr. 508 = Leek gelopen. Om in een redelijke tijd een route te bereiken was de keuze enigszins beperkt. Corona-perikelen en verder spoorwerkzaamheden waardoor je bij iedere overstap 20 minuten moet wachten, waren hindernissen. Maar na een busrit van 1,5 uur werd het centrum van Leek bereikt. Ook op zondagmorgen heerst er volledige rust op straat. Bij de Gereformeerde kerk in de Tolbertstraat van Vrijgemaakte origine zou men nu een volle kerk verwachten maar er klinken alleen wat ingetogen orgel- en trompetklanken, dus waarschijnlijk wordt er iets voorbereid om een dienst te streamen. Het gebouw is uit 1908 en vertoond in de voorgevel enkele aardbevingsscheuren. Leek is in de loop van afgelopen jaren voorzien van een groot winkelbestand en ook een aantal overdekte centra. Na de winkelstraten loop je ongemerkt de gezamenlijke woonplaats Nietap en 'Het Kloostergoed Natuurschoon' in. Dit gebied is ondergebracht in een vereniging van vrijwilligers, die het landschap in samenwerking met Natuurmonumenten onderhouden. Aan één van de stichters van het eerste uur van deze vereniging is de stenen bank gewijd de 'Meester Postumabank'. De duiventoren in het gebied is een monument ter ere van het 75 jarig bestaan van die vereniging. Het is stralend mooi zonnig weer maar met een gemeen koude wind, die in het open gebied tijdens het vervolg van de route, vriezend aanvoelt. Aan het grote ven is het met de zelf meegebrachte koffie even heerlijk verpozen. Vervolgens loop je via een klein bosgebiedje met een aardige bosvijver naar het voormalige landgoed Terheil met ook een groot ven genaamd 'Het Vagevuur', dat eigenlijk een pingoruïne is , ontstaan in de laatste ijstijd. Terheil was een voorwerk van het klooster Aduard. Men bakte stenen, dakpannen en aardewerk en de grond- en brandstof die daar niet aanwezig waren vond men hier in de vorm van potklei en turf. Bij het verlaten van het gebied staan twee stenen pilaren, opgebouwd uit de aanwezige klei met de naam van het gebied ingebakken. Daarna loop je via open landschap en de streek Leutingewolde naar de rand van het Leekstermeer gebied. Bij het hooggeplaatst bankje en het fietspad langs de rietzoom van dit gebied krijg je enigszins een indruk van dit grillig gevormde meer. De route loopt langs een dijkje dat vogelrustgebied is en je ziet veelvuldig grauwe - en Canadese ganzen scharrelen. Na het fietspadtraject loop je het uitgebreide landgoed Nienoord binnen. Het is een bos en recreatiegebied voor de hele familie met allerlei vertier. Er is een buiten- en binnenzwembad, een smalspoor traject om met stoomtreintjes een rit te maken. Er is een groot informatiegebouw verrezen waar je ook naar de wandelmogelijkheden kunt informeren. De borg en het rijtuigmuseum zijn erg bekend. Rond Hemelvaart zijn hier altijd de stoomdagen waar allerlei materieel onder stoom wordt gedemonstreerd. Helaas heeft men in verband met de mogelijk uitbraak van het Corona-virus nu alles moeten sluiten. Er zijn hier veel wandelende mensen op deze mooie dag. De borg Nienoord uit 1887 heeft een rijke historische geschiedenis en het landgoed daaromheen is weldadig aangelegd. De laatste bewoners van de borg de familie van Panhuys verdronken helaas in het Hoendiep, toen op een mistige avond hun koets te water raakte. Omdat ze beducht waren voor overvallen op hun sieraden en geld, was de koets afgesloten van buitenaf. De sleutel had de koetsier en zo zaten ze als ratten in de val. Na het familiepark loopt de route nog door het sterrenbos, typisch een aangelegd bosgebied met een lanen structuur dat als de stralen van een ster samenkomen in het middelpunt. Aangezien de beuk hier overmatig oprukt heeft men een tien jaren plan bedacht en kapt men hier regelmatig bomen en laat het dode hout liggen ten behoeve van dieren, insecten en paddenstoelen. Door ringen verbreekt men de sapstroom in bepaalde bomen en laat men uitgezochte bomen langzaam afsterven en creëert men ook op deze manier dood hout. Men hoopt hiermee een biodiversiteit te realiseren. Hierna wordt al gauw het centrum van Leek bereikt. Wandelgroet uit Appingedam, Henk