Henk Jsz ES, 29-10-2020
Maandag 26 oktober 2020 heb ik de Groene wissel 417 = Wedde gelopen. Wedde behoort nu tot de gemeente Westerwolde, net als de naam van de regio in de provincie. Omdat deze streek geheel in het oosten van Groningen ligt zou je eerder verwachten dat dit gebied Oosterwolde zou heten, maar in de middeleeuwen behoorde dit bij het hertogdom Saksen en lag dit gebied ten opzichte van het centrale gedeelte in Duitsland in het westen. De route brengt ons eerst langs de vrijzinnig hervormde kerk behorende bij de PKN. Na alle verbouwingen is in 1860 er een toren aan toegevoegd als vervanging van een klokkenstoel. De kerk uit de 13e eeuw is op een met plaggen verhoogde heuvel gebouwd zo'n 3 meter boven NAP. In de kerk liggen een aantal borgheren van Wedde begraven en er bevindt zich nog een Drostenbank met het wapen van Groningen. Je verlaat al gauw het dorp via een rustige landweg. Vandaag loop je in de wijde wereld en continue in de natuur. Langs het verruigde gebied naast de landweg bloeit opvallend veel rode klaver. In de houtwallen zijn regelmatig paddenstoelen te spotten en de bomen en struiken krijgen steeds meer de herfstkleuren. Even verderop loop je langs een suikerbietenveld, klaar om te oogsten. Onderweg passeer je nog een enkel aardappelveld en akkers met groenbemesting. Via het smalle struinpaadje langs het Veelerdiep kom je door een lange houtsingel van de SBB Westerwolde. Na een brug passeer je even later de Ruiten-Aa met het daarbij behorende stroomdallandschap. Over diverse graspaden ruim voorzien van bomen in allerlei kleuren komt de route aan bij de beek de Mussel-Aa. Hierna volg je de loop van de beek een eind door het lange gras. Morgendauw of een regenbui van de nacht ervoor zorgen voor een natte struintocht door het land. Goed schoeisel is hier een must. Na enige tijd is een uitkijktoren te bezoeken, maar er staan al mensen op en aan de 1,5 meter Coronaregel is dan niet te voldoen. Al wandelende door dit gebied krijg je toch wel een overweldigende indruk van dit mooie stukje landschap van Groningen. Even verderop staat een akker met zonnebloemen uitbundig te bloeien, dat doet denken aan het schilderij van Van Gogh. Even van de route af dus om een plaatje te schieten voor thuis. Op het juiste moment begint nu pas de zon door het dichte wolkendek te prikken en geeft aan dit veld prachtig licht. De graspaden langs de beek zijn goed te volgen, maar wel is het ' Zippe, Zappe, Zompe' , loop hier niet op klompe, want dan krijg je natte voete of glie je uut zoals ze hier in het dialect zeggen en val je op je snoete. Na de Engelkensbrug over de Ruiten-Aa ga je echt struinen langs de meanderende beek. Deze is vanwege het dichte struweel regelmatig niet te zien, maar is wel het enige houvast om de route goed te volbrengen. Tussen de struiken door zie ik een weilandje aan de overkant van de beek met een aantal Lakenvelders. Dit koeien-ras kenmerkt zich door hun witte tekening over hun rug en borst tussen de voor- en achterpoten. Het is van een kleiner formaat dan onze doorsnee koeien. Het is een sober levend dier dat niet veel eisen stelt en goed tegen de weersgesteldheden kan en ook wel ingezet wordt in begrazingsgebieden. Door zijn gemakkelijke omgang en vriendelijkheid zie je ze ook nog wel eens op kinderboerderijen. Even later loop je Wedde weer in. Vanaf de bushalte maak ik nog even een wandelingetje naar de Borg van Wedde. Na alle verbouwingen en aanvallen van weleer, ziet de borg er nu verzorgd en voornaam uit. Het had niet zo'n beste naam in het verleden en de verhalen van toen leven nu nog voort onder de bevolking. De naam van de familie Addinga, Drosten op de Borg regeerden hier met harde hand. Er werd (on)-recht gesproken en ook gemarteld. Onder de borg bevinden zich daartoe de kerkers, waar dissidenten werden opgesloten. Vaak werden deze gevangenen naar de Geselberg in de buurt vervoerd en ter dood gebracht. De verschrikkelijke Haye Addinga ligt in de kerk van Wedde begraven. Gelukkig heeft de Burcht nu een vreedzame bestemming. Het heeft 2 luxe erfgoedlogieskamers en het heeft verschillende ruimtes voor familiebijeenkomsten en vergaderingen. Voor de inwendige mens is er een goede keuken. De opbrengst van het erfgoedlogies gaat volledig naar het Kinderhotel Burcht Wedde. Zodoende kunnen kinderen die in internaten of pleeggezinnen wonen en sociaal-maatschappelijk uit de boot (dreigen te) vallen, even onbezorgd uit de sleur van alledag ontsnappen en gewoon kind zijn. Hier eindigt de wandeling. Wandelgroet uit Appingedam, Henk.