Henk Jsz ES, 02-12-2020
Zondag 31 maart 2019 liep ik de GW no 107 Almelo: Landgoed huize Almelo Vandaag is het een frisse dag maar wel droog, dus prima wandelweer. De route is uiterst nauwkeurig beschreven en er zijn geen twijfelmomenten. Wel is er in de loop der tijd wel eens een pad verdwenen, maar de beek links of rechts houden is dan belangrijk. Het Bakemapad werd niet gevonden, maar de richting naar de kinderboerderij was goed. Zaterdag en Zondag echter gaat deze pas om 14.00 uur open en je kunt er niet door heen laveren, want er staan stevige hekken en de doorgangen zijn afgesloten. Even de kinderboerderij links passeren en tegenover de ingang vind je de toegang tot het park Beeklust. Het is erg stil in Almelo. Alleen enkele mensen die de hond uitlaten kom je tegen. De bomen beginnen te kleuren en verschillende planten ook zoals : Dotterbloemen, smeerwortel en in de parken volop narcissen. Langs de Weezebeek is het ideaal lopen met aan de andere zijde van het water grote industriële gebouwen en loodsen. Bij de brug moet je de weg oversteken en LA afgaan totdat je rechtsaf de Koedijk kunt inlopen, andere alternatieven zijn hermetisch met hekken afgesloten. Hier wordt volop gevoetbald en het gebrul is niet van de lucht. Via de Van Eedenstraat en Bornerbroeksestraat loop je een stukje in de stad, maar daarna al gauw weer langs de Weezebeek. Dit graspaadje is na een 25 meter een grote zandbaan geworden en dus zwaar lopen in het rulle zand. Hiernaast is een gigantische grote woonwijk ontstaan en er wordt nog steeds gebouwd. Daarna loopt de route het Landgoed Huize Almelo in, een heerlijk rustig bos. In het open deel staan enkele lage plassen, waardoor het een beetje moerassig oogt. De greppel naar de Leemplasweg is gemakkelijk met een klimmetje te overbruggen, want de greppel staat droog. Nu komt de zon er ook door en het wordt gelijk een beetje aangenamer weer. Regelmatig kom je vanaf hier ook boerderijen tegen met ossenbloed rood en okergeel op de luiken: de kleuren behorende bij Huize Almelo. Langs de Magnoliaweg staan indrukwekkende appartementencomplexen met ieder een andere naam refererend aan een magnoliasoort.: Magnolia-Alma, Negra, Leda en Rosea. Langs de beek achter deze complexen is het strikt privé, bijna heilige grond. Toch spot ik daar een bankje en neem even een lunchpauze. Tegenover de stuw gaat de route via een voetspoor over een achteraf pad naar de drukte. Vanaf het Chinees restaurant tot aan de Hospitaalweg is het even afzien, want naast deze weg lopend is het erg druk door langsrazende auto's. Aan de Oude Paradijsstraat liggen zeer grote villa's, enkele met riet gedekt op grote percelen grond. Op een slagboom zag ik zelfs staan 'Het Paradijs'. Langs het kanaal met de bijzondere naam 'LooLee' wordt druk gevist. De Bolhoeksweg langs lopend bevindt je je in een weidelandschap met enigszins een coulissen uitzicht. Het gedeelte bos behorende tot het Landgoed Huize Almelo, waar we door mogen struinen vanaf de Gravenallee is best een aardig bos. Het huisje dat we in het bos passeren blijkt het Mausoleum van de Familie van Rechteren Limpurg te zijn met als bouwjaar 1875. Op het eind de greppel passeren is geen optie, er staat te veel water in en een sprong zou een nat pak opleveren. Ietsje naar links ligt een provisorisch dammetje in het water een mengeling van slijk en een paar dikke takken. Daar ben ik voorzichtig overgestoken. Wil je geen risico lopen dan loop je verder naar links en kom je weer uit bij het pad waar je bent binnengekomen. De lange Gravenallee is eigenlijk de oprijlaan naar Huize Almelo en onderbroken door de drukke weg 'Van Rechteren Limpurgsingel' (rondweg). Het hekje is gemakkelijk over te klimmen, maar je moet hier geen risico's nemen want het is er loeidruk. Na de ronding van Huize Almelo loop je via een gezellig winkelstraatje in de richting van het station. Men is hier de haven zuidzijde aan het opnieuw inrichten. De hoge fabriekspijp die in betere tijden onderdeel was van de Van Heek Scholco Textielfabriek geeft in elk geval de richting aan om het station te bereiken. Wandelgroet uit Appingedam, Henk.