Henk Jsz ES, 26-02-2021
Woensdag 24 februari 2021 heb ik weer eens een Groene wissel in de eigen provincie gelopen en de keus viel op Groene Wissel 82 = Scheemda. Deze dag waren er aangenaam bijna zomerse temperaturen verwacht. Scheemda is sinds januari 2010 onderdeel geworden van de gemeentelijke herindeling en valt nu samen met Winschoten en Reiderland onder de gemeente Oldambt. De start van de route begint bij het opvallende okergele stationsgebouw uit 1868, dat nadien een aantal keren verbouwd en gerenoveerd is. De Stationsstraat die je daarna inloopt heeft een keur van buitengewone grote villa's in verschillende bouwstijlen, waarbij er voornamelijk met baksteen speelse elementen zijn toegevoegd. Een 3-tal gekoppelde villa's vlak voor de Eexterbrug hebben als eenheid de namen ? Geloof-Hoop en Liefde op de gevel vermeld. Veel van deze herenhuizen staan dan ook op de monumentenlijst. In de Torenstraat loop je rechtstreeks op de losstaande toren af. Net als de ertegenover liggende kerk stamt deze uit de bouwperiode 1515. Vanwege de 'lockdown' is het rustig op straat met gesloten winkels. De kauwtjes maken daarentegen een hoop herrie en vliegen vanuit de galmgaten en de torenzolder af en aan. Na de drukke A7 verlaat je de bebouwing en loop je in de wijde wereld tussen de akkers door en achter een aardig woonstreekje langs naar de rand van Midwolda. Even later loop je voor de herenboerderij de 'Vicarie' langs, tot enkele jaren geleden was dit de woonplek van Imca Marina. Als buitengewoon trouwambtenaar voltrok ze hier menig huwelijk. Naast woonplek was dit ook een mooie horecagelegenheid. Na haar scheiding en een aantal optredens in den lande, was het niet meer op te brengen om dit complex te runnen. Sinds 2016 en na het faillissement van de zangeres van het levenslied, is de monumentale boerderij verkocht. Voordat je de kern van Midwolda bereikt maak je nog een aardige omtrekkende beweging langs een kanaal en een landelijke verbindingsweg naar de Hoofdweg. Hier staat de bijzondere Dorpskerk behorende tot de PKN, gebouwd in 1738 als zaalkerk en versierd met wit zandsteen. In de kerk staat een groot Hinschorgel, dat nog volledig authentiek is en stamt uit het jaar 1772. Het werd volledig bekostigd door de toenmalige bewoner van de Ennemaborg Johan Hora Siccama. Even verderop loop je over voetpaden het landgoed Ennemaborg binnen. In de grasvelden rond de Borg kleuren de krokussen lila en de sneeuwklokjes wit. Maya Wildevuur, die we kort geleden op televisie zagen woont en werkt hier als kunstenares. Een bijzonder kleurrijke en emotionele dame. Het landgoed is een langgerekt bomenrijk park, waar men de natuur zoveel mogelijk zijn gang laat gaan. Men laat de omgevallen- of omgezaagde bomen zoveel mogelijk liggen. Verder wordt een gedeelte begraasd door Konikpaarden. Aan de mesthopen te zien op het pad moeten ze er zijn, maar pas aan de rand waar je het bos weer verlaat, zie je ze met een groepje staan grazen. De boswachter van het Gronings Landschap en ook een bevlogen wandelaar vertelde me dat de dieren zich prima alleen kunnen redden. Alleen als er sneeuw ligt worden ze bijgevoerd met hooi. Langs de beek en de drukke A7 moeten we een stukje heen en weer lopen om deze barrière veilig via het viaduct te kunnen passeren. Dan loop je het dorp Heiligerlee binnen. Qua bebouwing heeft dit dorp meer praktische woningen en heeft niet de rijkdom van Scheemda en Midwolda. Bekend vanwege zijn klokkengieterij en museum waar we voorlangs lopen is het ook bekend van de slag om Heiligerlee, die het begin van de 80 jarige oorlog inluidde. Het motief daarvan was het behoud van godsdienstvrijheid. De broers van Willem van Oranje, Johan en Adolf vochten tegen de hertog van Alva in 1568 waarbij Adolf helaas het leven liet. In het parkje passeren we het zandstenen gedenkmonument. Vervolgens lopen we door de Groningse stuwwallen Garst in de omgeving van Westerlee. Deze verhogingen in het landschap zijn ontstaan door opstuwingen in de ijstijd en bestaan uit graslanden, houtwallen en jonge bossen. Dit is ook de historische omgeving waar de slag bij Heiligerlee plaats vond. Daarna volgt een recht toe recht aan weg dwars door de akkerlanden. Met een eind langs de spoorlijn om deze bij de overweg te kunnen passeren is deze 2 km een echte kuitenbijter. Het station is het eindpunt van de wandeling. Wandelgroet uit Appingedam, Henk