Henk Jsz ES, 08-11-2021
Vandaag 02-11-2021 hebben we opnieuw vanuit onze uitvalsbasis Landal te Overberg een Groene wissel nl. nr. 49 = Bunnik gelopen. Het weer is nu wat wisselvalliger en het miezert een beetje. We wandelen door de rustige straatjes van Bunnik langs het oude Raadhuis, Oude Dorpskerk gewijd aan Sint Anthonis en daarachter het gebouw 'De Witte Huisjes'. Na het bruggetje over de Kromme Rijn volgen we het jaagpad langs deze rivier. Het 1e deel tot de spooronderdoorgang is hetzelfde traject als de GW 252 , maar nu van west naar oost. Herinneringen aan het tijdperk van de trekschuit zijn hier niet. Geen rolpalen om de schuit door de bochten te trekken en de bomen zullen er in die tijd niet hebben gestaan. Al naar gelang de welstand van de schipper werd de trekschuit getrokken door vrouw en of kinderen danwel bezat hij een paard. Tot aan Odijk lopen we links en daarna rechts langs de Kromme Rijn. Bij Odijk lopen we achter de bebouwing langs. Vlak buiten Odijk staat een infobord en wordt er verteld over de betekenis van de Kromme Rijn als verdedigingslinie, 'De Nieuwe Hollandse Waterlinie', waarbij hele stukken land onder water konden worden gezet. De Kromme Rijn heeft nu nog met zijn stuwen en sluizen een waterniveau regelende functie zoals de aan-en afvoer van het water in het Kromme Rijngebied, Utrechtse stadsgrachten en de Vecht. Na enkele kilometers steken we de Kromme Rijn bij het dorp Werkhoven over en gaan bij huize 'Beverweerd' de lange oprijlaan (De Laan) van het kasteel afwandelen. Beverweerd is een 13e eeuws kasteel dat tot het jaar 1958 door verschillende families van adel werd bewoond. Het werd in 1958 verkocht aan de stichting voor Quakerscholen en werd verbouwd om het daarvoor geschikt te maken. In 1971 is de naam veranderd in 'Internationale School Beverweerd'. Deze school heeft bestaan tot 1997. Het kasteel stond daarna tientallen jaren leeg, totdat de Stichting Philadelphia Vegetarisch Centrum uit Oosterbeek het in 2005 kocht. Op het terrein zouden zorgvoorzieningen en appartementen worden gerealiseerd voor oudere vegetariërs. In afwachting van die plannen wordt het kasteel bewoond door Geert Jan Jansen, schilder en kunstvervalser. In 2009 werden de werkzaamheden wegens geldgebrek gestopt. Aangezien we nergens een bankje zien, gaan we maar op de grond zitten lunchen. Een beetje armoedig en koud ook, maar nood breekt wetten. Aan het einde van 'De Laan' bij de boerderij met de kleuren Van Beverweerd, groene luiken met op een rood binnenvlak een gele diabolo, komen we op een asfaltweg. Na een korte wandeling slaan we een lange bomenrijke singel in die pal voor de hekken van de villa 'Broekbergen'eindigt. De bouw is in 1755 en was tot 1875 in gebruik als lusthof en buitenplaats. Daarna fungeerde Broekbergen als klooster 'Arca Pacis' (Ark van de Vrede) voor de Benedictinessen van het 'altijddurend gebed'. Tijdens die periode werd er 24 uur per dag, zeven dagen per week gebeden op Broekbergen. Er werd gebouwd en uitgebreid met een kapel, klokkentoren, opbaarhuisje, beelden en een omringende tuinmuur. In 1996 werd het klooster opgeheven. Op dit moment wordt er gerestaureerd en vinden er verbouwingen plaats. De familie den Boon uit Driebergen heeft dit buiten gekocht in 2008. De historisch tuin wordt weer in oude stijl aangelegd met slingervijver en men streeft er naar de eeuwenoude bomen te behouden. Om dit alles te bekostigen worden de carré bebouwingen van de kloosterperiode, gesloopt en er worden buiten de historische tuinen 3 huizen gebouwd waarin 10 levensloop bestendige woonappartementen worden gerealiseerd. Ook wil men de historische zichtassen weer herstellen. Hier zijn gelukkig bankjes en na onze 2e lunchstop lopen we langs de muren van dit uitgestrekte terrein en bereiken even later Driebergen. Dan volgt er een wolkbreuk. Gelukkig hield de regen na een poosje op en kwamen we in een kleurrijk stadspark en even later in het Seminarbos. Geweldig mooi park met paden door heuvelachtig terrein langs vijvers en parkslootjes met bruggetjes. De verschillende soorten bomen en struiken genereren ook prachtige verschillende herfsttinten. Dan lopen we landgoed Beerschoten weer binnen met zijn herkenbare Theekoepel. We beëindigen deze Groene Wissel bij station Driebergen-Zeist. Het vervolg van deze route is hetzelfde patroon van GW 252 en hadden we de dag ervoor in betere weersomstandigheden mogen beleven. Wandelgroet uit Appingedam, Henk