Henk Jsz ES, 19-01-2022
Dinsdag 18 januari 2022 heb ik de Groene wissel 356 = Anloo gelopen. Vandaag is het half bewolkt weer en voor de tijd van het jaar met zo'n 8 graden prima weer om te wandelen. Het reisplan vanuit Groningen brengt je bij de halte P R Annen aan de A28 en vandaar is het zeker 20 minuten lopen naar de kern van Anloo. Beeldbepalend is de oude hervormde dorpskerk de 'Magnuskerk' vernoemd naar de bisschop van Trani in Italië, die na zijn marteldood heilig werd verklaard. Het schip van de kerk is gebouwd uit het vulkanisch materiaal : tufsteen uit de Eifel en de 23 meter hoge toren uit baksteen. Het kerkje heeft een fundament van veldkeien (hunebedstenen). De kerk heeft een forse muur van 1 meter dik en steunberen rondom de buitenmuur ter versteviging en het dragen van de gewelven. In de kerk was in de middeleeuwen het hoogste rechtsorgaan 'De Etstoel' gezeteld en sinds enige jaren wordt in augustus een vergadering van toen nagespeeld. Na onderzoek door professor van Giffen werd geconcludeerd dat deze tufstenen kerk eerder al houten voorgangers heeft gekend. Na een rondje om de kerk loopt de route het dorp Anloo uit en maakt een ruime boog door de het landschap eromheen. In de weilanden grazen veel paarden en aan de hopen aarde te zien is de grond voedselrijk, want de mollen zijn er zeer actief. Geruime tijd loop je daarna langs het beekdallandschap van het Anloër diepje. De landweg is flink bereden door tractoren en bij tijd en wijle moet je balanceren tussen modder en plassen. Na het bosvennetje Gagelveen loop je een beukenallee in op weg naar het 'Pinetum Ter Borch' een naaldbomentuin in het Evertsbos met een grote collectie coniferen. Naarmate je de ingang nadert worden de rododendronstruiken talrijker en de bloemknoppen zijn al aanwezig in afwachting van de lente. Dat zal in mei/juni een kleurenpracht zijn. Zowel het bos als het Pinetum is aangeplant door de familie Everts op landgoed Ter Borgh. Hier struinen meer wandelaars over de kronkelpaadjes en ik neem de gelegenheid waar om even een lunchstop in te bouwen op deze bijzondere locatie. Een rondwandeling van zo'n 500 meter is beslist de moeite waard. De route brengt je even later bij het hunebed D11 in zijn authentieke vorm. Oorspronkelijk waren deze hunebedden grotendeels overdekt met zand. Velen zijn er verdwenen en gebruikt als wegverharding en bouwmateriaal. Tussen de bomen door zie je hier en daar tumulus liggen. Dit zijn grafheuvels uit de ijzertijd en even later gaat de route langs een dergelijke bijzonder hoge grafheuvel. Even van de route af is het zeer de moeite waard even te pauzeren bij het schitterend mooie bosmeer het 'Galgwanderveen'. Het water ligt er spiegelglad bij en het bankje erbij nodigt uit om hier even te genieten van het uitzicht. Daarna volgt een traject over smalle heuvelachtige bospaadjes en na het toegangshekje langs een groot vergrast heideterrein. Begrazing door Drentse heideschapen staat op een bord, maar aan de hopen op het pad denk ik eerder aan rundvee. Na nog een struintocht door en langs het bos wordt de zandweg richting Anloo weer bereikt. Aan de rand van het dorp grazen achter een omheining de imposante Schotse Hooglanders, Het lijken net grote knuffelberen met hun ruige vacht. Maar met hun grote horens zien ze er niet zo aaibaar uit. Dan wordt de dorpskern al weer bereikt. Bij het melktappunt staat een automaat, waar je zelf melk kunt tappen of ander zuivelproducten kunt aanschaffen. Na 20 minuten is de bushalte weer in zicht. Wandelgroet uit Appingedam, Henk.