Marc Busio, 26-07-2022
Wederom een mooie etappe van het Berkelpad, dit keer van Borculo naar Eibergen. Vanuit mijn woonplaats Zutphen werd ik in drie kwartier met buslijn 58 naar Borculo gebracht en bereikte ik na aankomst in Eibergen binnen een uur met buslijn 72 en de stoptrein vanuit Ruurlo wederom Zutphen. In Borculo ligt de oude loop van de Berkel er zeer mooi bij met die ophaalbruggetjes, maar vooral natuurlijk ter plaatse van de oude watermolen in het oude centrum. Na het recreatiegebied liep ik via de Groenloseweg naar landgoed het Wollink, wat geen prettige ervaring was aangezien er over die smalle weg tussen de hoge bomen veel vrachtwagens en landbouwvoertuigen rijden. In de routebeschrijving wordt hier terecht een waarschuwende opmerking over gemaakt omdat het traject over deze weg toch ruim anderhalve kilometer bedraagt. Bij nadering van de zoveelste vrachtwagen/tractor met aanhanger ben ik maar uitgeweken tussen de bomen, om na het passeren pas mijn weg te vervolgen. Moet er bij zeggen dat ik hier op een doordeweekse dag liep en deze weg in het weekend echt wel rustiger zal zijn. Ironisch genoeg bevindt zich aan de Borculose zijde van deze weg een crematorium (!?). Het landgoed Wollink en het pittoreskte kerkepad naar Haarlo vormden dan weer een beloning na deze iets wat minder prettige ervaring. De laatste kilometers over het schouwpad langs de Berkel bieden een mooi uitzicht op Eibergen. Ook in die plaats heeft men de oude Berkelloop weer in ere hersteld en van informatieborden voorzien over hoe deze zich in de loop van de geschiedenis heeft gevormd. Veel meer daarover kan men ervaren in Museum De Scheper, dat daarnaast meer verteld over andere aspecten van de historie van Eibergen, zoals de grafheuvelcultuur, het markenlandschap en de textielindustrie. Een kamer is ingericht zoals het ouderlijk huis van Menno ter Braak er moet hebben uitgezien, want deze vooroorlogse schrijver - die inmiddels helemaal in de vergetelheid is geraakt - werd rond 1900 in Eibergen geboren.