Frits Schipper, 22-10-2023
Gisteren, 21 oktober, deze wandeling vanuit Warffum gelopen. Na 2 1/2 uur treinen vanuit mijn woonplaats kom ik op het station van Warffum aan, net aan de rand van dit dorp. Na CR Spoorzicht een korte wandeling door Warffum, eerst langs enkel statige huizen, later wat smalle padjes tussen wat kleinere, pittoreske huisjes over klinkersweggetjes. Ik passeer een banketbakkerij en na nog wat straten kom ik bij de Noordpolderweg. Hier kom de zon tevoorschijn. Na een kilometer loop ik het 'nieuwe land' in. Iets verderop zie ik een (Duits) echtpaar bij een grote auto met paardentrailer staan. Ze zitten vast in de berm en kunnen er niet uitkomen. De man vraagt of ik wil helpen met duwen en samen met de vrouw proberen we de auto uit de berm te krijgen. Maar dat is natuurlijk een onmogelijke zaak. Ik loop maar weer verder en nog geen 10 minuten later zie ik de Duitse auto mij passeren, met voorop een andere auto met paardentrailer. Deze heeft hem er dus uitgetrokken. Bij het bankje vlak voor de bocht richting café 't Zielhoes even zitten en naar het leuke kunstwerk kijken. Nog twee kilometer naar de koffie met appelgebak app ik het thuisfront, als het café geopend is. Uiteraard is het café open, ik zie al diverse mensen aan tafeltjes zitten. Binnen is het er echt knus en gezellig uit, een grote kachel met koperen ketel geeft een aangename warmte. Ik bestel koffie en neem geen appeltaart, maar waddentaart van de banketbakker uit Warffum, vertelt het meisje tegen wie ik zeg dat de taart erg lekker is. Ik neem me voor om bij de banketbakker langs te gaan voor ik huiswaarts keer, maar helaas vergeet ik het aan het eind van de wandeling. Als ik het authentieke cafeetje weer verlaat en de trap oploop naar de grasdijk begint het wat te miezeren en later ook wat harder te regenen. Bovenop de dijk waait het ook nogal stevig af en toe. Door de bewolking kan ik maar vaag iets zien van de Waddenzee, maar het uitzicht naar de Waddenzee rechts en de akkerlanden links zijn wel heel mooi. Overal op de grasdijk lopen schapen, ik loop er tussen de schapen en de schapenkeutels door en als ik daar zo loop en al die schapen zie denk ik bij mezelf: zouden die schapen (natuurlijke grasmaaiers zou je ze kunnen noemen) alleen maar grazen, poepen en plassen en grazen, poepen en plassen etc.? Vlak voordat ik de grasdijk verlaat houdt het op met regenen, later op de dag komt de zon weer tevoorschijn en wordt het zelfs nog warm. Na alle overstapjes op de grasdijk kan het overstapje bij wp 32 er ook nog wel bij. Na 2 km betonplaten en halfverhard landweggetje volgt een af en toe soppig en modderig pad langs de akkerrand. In Den Andel loop ik nog even naar de molen toe om te lezen wat voor molen dit is/was. Voor de Aviko (patat?) een graspad langs een kreek, ook al zo'n lekker soppig graspad. Als ik langs de loods loop richting asfaltweg staat daar de boer met een kopje koffie in de hand (niet voor mij hoor). Hij loopt een eindje met mij mee naar een klein wit huisje. We hebben het over de wandeling die ik doe, waar ik vandaan kom en hij zegt: het is wel erg modderig onderweg hé? Ja, ik kijk naar mijn wandelschoenen en broek met overal modder spetters. Tja zeg ik, dat kun je verwachten na die regenachtige vrijdag. Ik merk nog op dat de akkerlanden waar ik langsgelopen ben ook aardig nat zijn. Ja zegt hij, ik heb nog bieten op het veld staan die er af moeten, maar dat gaat nu niet lukken. In Breede heb ik nog de gelegenheid het oude witte kerkje van binnen te bewonderen, inclusief de graven rondom het kerkje. Ik had niet verwacht nog iets van bos tegen te komen tijdens deze wandeling, maar vlak voor het eindde maak ik toch nog een mooie wandeling door het Warffumse bos. Al kronkelend loopt het schelpenpaadje door dit bos, nu eens wat anders dan de lange rechte wegen. Brug over en ik ben weer in Warffum, de trein is net vijf minuten eerder vertrokken. Later in de trein naar Groningen bedenk ik me dat ik de banketbakkerij en de waddentaart vergeten ben.