Leon Mosselman, 30-01-2011
De Pietersberg is een fantastisch gebied. 27 nov. liep ik er deze wandeling in de natte sneeuw. Ik heb er een groot deel van wandeling 267 van wandelgidszuidlimburg bijgepakt, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Daarover meer hieronder.
's nachts om 05.30 was ik opgestaan. Gauw wat brood meegegrist voor in mijn jaszakken. Vanuit amsterdam was ik om 9 uur op het station maastricht. En daar liep ik dan. Al gauw loop je de stad uit en omhoog tot de mergelgroeve, waar je afslaat en er in een hele wijde lus omheen loopt. Eekhoorns om mij heen in de kale takken. Verderop een grot die ik met de zaklamp op mijn tel. een stuk ben ingegaan tot hij, vrij snel al (anders was het afgesloten geweest) in immense donkerte ten einde liep. Nog wat verderop worden de infoborden opeens in het frans en loop je de grens over. Dat feit, plus de fascinatie voor de grotten, brachten mij in overmoedige stemming en in plaats van braaf de groene wissel af te lopen gaf ik toe aan het plan dat ik veilig achter mijn computer al overwogen had. Ik was er achter gekomen dat eerder genoemde route langs een brug komt die, op google.maps gezien, vlakbij het uiterste puntje van GW Maastricht ligt. Gezien op het kaartje van de GW loop je grofweg vanaf het station naar beneden tot je in de punt van een doodlopend stuk tussen waterwegen omkeert en langs Albertkanaal weer omhoog loopt. Op google.maps was het mij opgevallen dat er vanaf dit doodlopende puntje een brug over het water loopt. Daaroverheen gegaan zou je een brug verderop weer 'terug' over hetzelde kanaal kunnen nemen. Dan ben je op punt 4 van de wandeling Eben-emael. Ik wist dat die wandeling langs nog veel meer grotten leid.
Ik baande mij een weg door de bush. Tot ik tenslotte voor een afgrond stond. Een zeer steile wand scheidde de brug van mij; op hoogteverschil had ik niet gerekend toen ik mijn plan maakte. Maar had me inmiddels zo op dit avontuur verheugd dat ik de ter plaatse hangende touwen gebruikte om af te dalen. Onderweg bleek dit soms zelfs vertikaal te gaan. Gelukkig hingen er metalen ringen in de wand, die ideaal waren voor houvast. Al zijn ze eigenlijk bedoeld om je aan te zekeren. Hoe dan ook, ik was gauw beneden en begon verderop aan wandeling 267 die ook fantastisch was. Bij punt 1 aangekomen (parkeerterrein bij fort eben-emael) liep ik langs riviertje de Jeker terug naar het albertkanaal, brug over naar Kanne waar ik zonder moeite de GW voortzette. Andere geinteresseerden in deze combinatie kunnen beter vanuit Kanne naar Eben-emael lopen, hooguit 3 km.
Verderop, bij de afdaling van de Cannerberg liep ik voor het eerst in mijn leven verkeerd. Ik kan wel gaan gissen wat er in de route mogelijk niet klopt maar ik ga ervan uit dat het aan mij ligt. In elk geval bleef ik, met enige argwaan, de aanwijzingen toepassen op heel andere wegen, tot ik opeens weer Kanne inliep. De schemer zou bijna invallen dus heb ik maar de bus gepakt, die kwam er net aan. Al met al een geweldig avontuurlijke dag. Bedankt voor de GW's!