Frank, 16-11-2011
De herfst leent zich uitstekend voor lange boswandelingen. Zeker met zulk stralend weer als onlangs. Deze wandeling rond de Amerongse Berg voert door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug. Met ruim twintig kilometer een pittige maar prachtige tocht. De tocht voert voornamelijk door bos, maar eentonig wordt dat nooit omdat de bossen van de Utrechtse Heuvelrug volop variatie bieden. Soms loop je een tijdje door donker naaldwoud, dan weer over statige beukenlanen of door een bos vol oude eiken. Het terrein is mooi glooiend en de paadjes zijn afwisselend: van brede bospaden, aangenaam bezaaid met dempende dennennaalden, tot kleine slingerpaadjes. Het leuke van alle Groene Wissels: ze trekken maar weinig wandelaars, zodat je over stille paden loopt. De meeste wandelaars kiezen het gemak van uitgezette routes, bijvoorbeeld die van de NS of Staatsbosbeheer. Groene Wissels kosten wat meer moeite: je moet je hoofd goed bij de routebeschrijvingen houden en op de koop toe nemen dat je af en toe verkeerd loopt (wat mij bij deze wandelingen een paar keer gebeurde). Ook leuk: de wandelingen voeren grotendeels over kleine bospaadjes, de routebeschrijvers hebben echt hun best gedaan om asfalt te vermijden. De eerste tien kilometer gaat voornamelijk door bos en je komt -via lang vals plat- over de Amerongse berg. Klinkt hoog, maar dat valt reuze mee. Precies op het juiste moment, halverwege, kom je weer terug in de civilisatie: het mooie oude plaatsje Amerongen, met een prachtig kasteel en minstens zo belangrijk: horeca. Vlak na het plaatsje krijgt het landschap een ander karakter: je loopt opeens door open landschap langs de uiterwaarden van de Nederrijn. Daarna duik je het bos weer in, om daar pas bij het eindpunt weer uit te komen. Bij mooi weer kun je op het plezierige terras van eetcafé Buitenlust in Amerongen een lekker 'bakkie doen' of een broodje eten. De routebeschrijvers noemen een restaurant een paar kilometer verder waar je 'een welverdiende pannenkoek' kunt eten, maar dat raad ik af overigens zonder die welverdiende pannenkoeken gekeurd te hebben: een armoedige tent met een armoedig terras langs een armoedige weg.