Frank, 20-12-2011
Direct vanaf het station wandel je via statige beukenlanen over het mooie landgoed Bornia. Daarna doorkruist deze Groene Wissel dichter bos, afgewisseld met heidegebieden waar schapen grazen. Via smalle paadjes ga je over romantische landgoederen naar het imposante Slot Zeist. Ook daarna blijft de wandeling boeien, al is het maar omdat je langs Wibi Soerjadi's landgoed Wulperhorst komt. Net als alle Groene Wissels vermijdt de wandeling de gebaande paden. De NS-wandeling, die dezelfde start kent, laat je al snel links liggen, en je gaat over veel leukere, stille paadjes door bossen en over heidevelden. Vooraf hadden we voornamelijk gerekend op veel bos, maar deze wandeling biedt zoveel meer. Een van de toegiften, in het laatste kwart van de tocht, is Slot Zeist. Ik was er nog nooit geweest, het ligt er zeer imposant bij en wordt omgeven door een prachtig Engels landschapspark. Het slot is een van de iconen van de Gouden Eeuw, en het roept inderdaad beelden op van het vorstelijke wonen en leven in die tijd. Jammer dat we er niet wat langer konden verpozen, de zonsondergang zat ons al op de hielen. Omdat we een paar keer verkeerd waren gelopen (te veel gekletst?), en dus extra kilometers in de benen hadden, waren we na Slot Zeist flink afgepeigerd. Toen kwam er toch nog een bijzonder stukje: landgoed De Wulperhorst, waar Wibi Soerjadi domicilie heeft. Was dat al leuk (wat een prachtig huis!), vooral genieten waren de verscholen paadjes tussen rijen mooie bomen, gelardeerd met boerenvelden. Aan de einder kuste roze zon donker akkerland. Snel daarna viel de schemering. Alleen romantische pianoklanken, bijvoorbeeld van Wibi, ontbraken nog.