Frank, 21-12-2011
Al zo'n twintig jaar kom ik regelmatig in de duinen tussen Castricum en Egmond. Dat dit toch echt een van de mooiste wandelgebieden van Nederland is, bleek ook weer tijdens deze Groene Wissel. De afwisseling is enorm: je gaat door stille eikenbossen, trekt over uitgestrekte duinvlaktes en langs romantische meertjes. Strand en zee krijg je er gratis bij. Dit gebied telt verschillende uitgezette wandelingen. De bekendste is de NS-wandeling van Castricum naar Egmond aan Zee. Ook erg mooi, alleen wat lastiger te doen met openbaar vervoer. Mijn favoriet was tot nog toe de 'zwarte wandeling': een rondwandeling van 17 kilometer vanaf bezoekerscentrum De Hoep vlakbij Castricum aan Zee, die met zwarte tekens is aangegeven. Deze Groene Wissel is met stip op plaats 1 gekomen. Want behalve door gemengd bos en over meer open duinvlaktes, wandel je ook door een schitterend merengebied en je gaat een stuk over mooi, breed strand. Telt elk duingebied wel een aantal meren, in de duinen bij Castricum zijn ze dik gezaaid. Bij een van die meren vertoeft een heuse kolonie van aalscholvers, die in de bomen langs het meer hun nesten bouwen. Die glasheldere waterpartijen zijn niet alleen mooi, ze vervullen ook een nuttige functie: water uit het IJsselmeer wordt hier via een 52 kilometer lange leiding de duinen ingepompt, waar het gezuiverd wordt tot drinkwater. Zo'n 25 miljard liter per jaar. Als je in de routebeschijving bij punt 4 waar sprake is van een 'infopaneel' even naar rechts gaat, zie je De Kwal: het inlaatpunt waar water uit het IJsselmeer de duinen in stroomt: 800 liter per seconde. Op warme zondagen kan het flink druk zijn op het strand tussen Castricum en Egmond. Maar deze winderige herfstdag was het strand zowat verlaten. Meneer Beaufort blies niet alleen alle hersenspinsels uit m'n hoofd, maar stuwde ook de golven flink op. Gecombineerd met de lage herfstzon leverde dat prachtige taferelen op. Ter hoogte van Castricum aan Zee was het uit met de stille pret: vanuit de lucht scheerde het ene na het andere zweefvliegtuig laag over, en uit het noorden naderden roedels stoere mannen in strakke pakken op glimmende mountainbikes. Die leken niet veel aandacht te hebben voor verwaaide wandelaars. Werd bijna van m'n wandelsokken gereden.