Leon Mosselman, 10-05-2013
Al eerder gelopen, toen begon het te regenen ter hoogte van muiderberg en stapte ik daar in de bus. Ik wilde toen vooral naarden vesting zien, maar eenmaal daar voorbij, bleef de tocht mij boeien, zelfs met wat gekloot rondom die golfbaan, al is dat helemaal niet nodig; vooral niet met kaart. Waarom de tocht mij precies boeide vroeg ik me af, want er zitten toch ook enkele stukken in die op zich niet bijster spectaculair zijn. Om deze vraag te beantwoorden ben ik hem op een mooie hemelvaartsdag nogmaals gaan lopen. Dezelfde fascinatie. Waarom? Naarden een mooi rustig dorpje. Net eruit, opeens een dochter dorp, die vesting. Een stukje levende geschiedenis, waar je deels van bovenaf van geniet, vanaf die wallen. Zonneklaar dat dit een belevenis is. Na de vesting een stuk fietspad, maar in plaats daarvan pakte ik de dijk, en had veel plezier om die schapen en lammeren. Als je eraan komt kruipen de lammeren achter de moeders. Die hopen op eten maar herkennen niet helemaal de boer. Ze doen een sprongetje naar voren, toch weer terug, even blaten, beeeh. Netjes groette ik ´bleeeh´ terug. Dit open landschap, waarin buiten de schapen om niets je aandacht vraagt, geeft de gelegenheid om na te genieten van de vesting en die ervaring te laten bezinken. Na de tunnel onder de snelweg enige intellectuele uitdaging om uit te puzzelen hoe je moet lopen. Voor mij een hele verrassing toen ik voor- en na een stuk bush het gooimeer opeens zag liggen. Zo onder dat viaduct staand had die plek iets wilds. Na wat gekronkel onder hoogspanningsmasten loop je opeens over stukken strand. Sla je even linksaf muiderberg in, dan kun je ook nog wat bos meepakken. De ´badlaan´ oid voert naar o.a. een supermarkt.
Dan een lange grasdijk met uitzicht op dat meer, waarin schrijver dezes een uurtje zijn poten heeft gebaad. En dan komt het muiderslot langzaam naderbij. Uit gierigheid omdat bussen duur zijn en ik bij ns korting heb ben ik doorgelopen tot weesp, en waarachtig dat ik er geen spijt van heb. Een landweggetje waaraan iemand nog wat boeken verkocht, ik greep een rainbow pocket en wierp 50 cent in een bakje en liep vervolgens al lezend, o.a. las ik over de eerste liefde (boer kees uit leidschendam) van elsbeth etty. laatstgenoemde heeft mij colleges literaire kritiek gegeven en ik hoorde haar ahw vertellen. een vrouw uitte haar bewondering dat ik kon lezen en wandelen tegelijk. in beide ben ik dan ook zeer ervaren. al blijft 20 km voor mij de max. ik ben dan ook geen stevige stapper maar heb een dromerige slenterpas. weesp is ook altijd leuk om even te doorkruisen. op station weesp mis ik wel altijd net de trein.
ik weet nog steeds niet helemaal waarom dit 1 van mijn favorieten is. wel heb ik even lekker kunnen ouwehoeren. ik ben blij met de mogelijkheid van reacties want ik wandel heel graag in mijn eentje, maar wil het dan toch ´delen´ al is het maar met een computer en onbekenden die het wie weet gaan zitten lezen. alleen lopen is 10x beter. laatst in de duinen was ik er getuige van hoe een kletsend koppel al kletsend een hele roedel damherten liet passeren, vlak achter hun rug, zonder dat ze het doorhadden. het was surrealistisch.