Henk Loendersloot, 16-02-2014
Met veel plezier heb ik de afgelopen jaren al vele tientallen Groene Wissels gemaakt, waaronder zeer fraaie.
Eerlijk gezegd viel deze me wat tegen: 'over rustige plattelandswegjes, prachtige landwegen en schitterende voet- en fietspaden' lees ik in de inleiding maar de wandeling voert voor een groot deel over saaie, hinderlijk drukke wegen.
Het 'rustige wegje' na na Zwaagwesteinde is helemaal niet zo rustig, er wordt ook behoorlijk hard gereden op deze smalle weg zonder fietspad, en de 'wat bredere asfaltweg' daarna is ronduit druk.
Voordat je bij het eerste echte wandelpad komt (Alde Harstewei) heb je dus er al behoorlijk wat kilometers over asfalt op zitten en na dat korte wandelpad krijg je weer een stuk asfalt, zoals je kon lezen.
Het 'avontuurlijk stukje' vóór Kloostertille lijkt me 's zomers inderdaad onneembaar en bovendien is er geen prikkeldraadhekje maar gewoon tamelijk hoog prikkeldraad met schrikdraad. Afwachten maar of dat aanstaat.
Vanuit Kloostertille een braaf aangelegd schelpenpad door een 'parkachtige bosstrook', daarna weer 1½ km. over een enigszins drukke klinkerweg, vanaf het 'witte ophaalbrugje' een fietspad langs water maar vanaf Twijzel volgt er dan een ronduit irritant stuk van 2 km. over alweer een drukke weg, zonder vrij gelegen fietspad. Er staat dan wel: 'deze landschappelijk niet onaantrekkelijke weg' maar zo werkt het natuurlijk niet: al wandelend valt er weinig te genieten van welk landschap dan ook als de auto's voortdurend vlak langs je schieten.
De laatste kilometers voor Twijzelerheide loop je over een fietspad door een niet onaardig landschap.
Het probleem met deze wandeling vond ik dat je eigenlijk nergens het gevoel hebt echt IN het landschap te zijn, daarvoor loop je gewoon te vaak over verharde wegen; het Fries Heggenlandschap is misschien heel boeiend maar dan zou je er als wandelaar echt veel meer in willen duiken; op deze manier kun je net zo goed - zo niet beter - gaan fietsen.