René van Doorn, 23-07-2014
Gisteren weer eens de Veluwe opgezocht. Gekozen voor wandeling 299 met Garderen als uitvalsbasis. De hoofdmoot van deze groene wissel is bos. Maar wat voor bos: groots, sereen, gevarieerd en vaak muisstil. Slechts geruis van de wind door de hoge kruinen (en gespetter van onze beide honden door de vele diepe plassen). De keuze voor een echte boswandeling werd overigens vooral ingegeven door de aangename wandeltemperatuur (voor mens en hond) onder het bladerdak. Het gebrek aan variatie qua landschap wordt ruimschoots gecompenseerd door de variatie in bos (naald/loof, roerloos/dansend, hoog/laag, weids/intiem). De 'uittocht' uit Garderen is charmant, de passage over de 'duinen' prachtig. In schril contrast met het kronkelige, op en neer gaande traject over deze lange duinkam staat overigens het strakke 'romeinse' wegenplan in de daaropvolgende bossen. De laatste kilometers (inclusief de landelijke omgeving van Garderen) blijven boeien, daarmee de beperkingen van een rondwandeling (mindere passages) logenstraffend. Al met al een aanrader! De beschrijving is zoals gebruikelijk sober en accuraat en draagt daarmee bij aan het wandelplezier!