Marc Busio, 28-07-2014
Na tien jaar was het toch weer eens tijd om deze wandelroute te lopen en van commentaar te voorzien. Omdat Joop Duys van de Telegraaf deze tocht nog recent in zijn boekje wandelpareltjes had opgenomen (maar dan van Emmen naar Klazienaveen i.p.v. v.v.), ging ik ervan uit dat de tocht in principle nog te lopen is. Sinds Arriva met nieuwe treintjes rijdt over de Vechtdallijnen is de reis naar Emmen een verademing i.v.m. de stokoude hondekoppen die er enkele jaren geleden nog door de NS werden gereden. Ook het busvervoer naar Klazienaveen is dik in orde. De wit/rode-markering van het Naoberpad is op veel plaatsen nog aanwezig, evenal de rode en blauwe paaltjes van Staatsbosbeheer. Niettemin ben ik door aanleg van nieuwe natuur en nieuwe fietspaden het spoor af en toe bijster geraakt. In die gevallen heb ik dan maar het betonplatenfietspad tussen Klazienaveen en Emmen gevolgd, om niet al te veel extra kilometers te maken. Dat heb ik ook gedaan tussen Emmerschans en Emmen, omdat de beschrijving van de bospaadjes door de Emmerdennen niet meer accuraat bleek te zijn. Kort en goed: de wandeling loopt door een omgeving die beslist fraai en gevarieerd is, maar wie er tegen op ziet om af en toe verkeerd te lopen kan beter gebruik maken van het eerder genoemde fietspad.