René van Doorn, 17-12-2014
Gisteren met twee honden voor onze midweekse dagwandeling naar Oudenbosch afgereisd. De weersvooruitzichten voor het Westen van Brabant waren gunstig: droog met kans op zon. En zo geschiedde: het bleef tijdens deze relatief korte rondtocht droog en halverwege kwam er zowaar een waterig zonnetje tevoorschijn. En dat vergroot zeker het wandelplezier. Al snel loop je rond highlight één, de basiliek van Oudenbosch. Bepaald oversized voor het nietige plaatsje en on-Nederlands wat betreft omvang en vormgeving. Met name op de terugweg is goed zichtbaar hoe deze grote koepelkerk de 'skyline' van Oudenbosch en omgeving domineert. Eenmaal het plaatsje uit volgen lange, strakke stukken door grootschalig boerenlandschap: mede door gebrek aan afwisseling niet het meest boeiende traject van de wandelroute. In het vriendelijke Bosschenhoofd met zijn veel bescheidener godshuis breekt de zon door en lopen we highlight twee binnen: landgoed De Wildert met een aantal fraaie paadjes, vooral die langs de droge/natte vallei. Inherent aan dit jaargetij is dat menig paadje door een egaal donkerbruin bladerdak aan het oog wordt onttrokken. Zo ook in dit landgoed, waar onze (langaangelijnde) honden zich nuttig maakten en ons meer dan eens de weg wezen. Te snel ligt De Wildert al weer achter ons! De terugweg door vriendelijk, kleinschalig boerenlandschap kan meer boeien dan de heenweg. Over de beschrijving kunnen we kort zijn: sober, volstrekt helder en up to date.