René van Doorn, 15-01-2015
De weersvooruitzichten waren ronduit slecht, daarom gisteren gekozen voor een korte stadswissel. Limburg zou zich nog het meest aan de malaise onttrekken; het werd Sittard, een felgroene wissel vanuit deze stad aan de rand van het Zuid-Limburgse heuvelland. De voorspellers zaten er evenwel behoorlijk naast: een druilerige regen en koude wind begeleidden ons gisteren vanaf het begin van de wandeling. En het hield maar niet op. Sittard doet de wandelaar op deze tocht uitgeleide via een charmant park vol (vandaag) sterk gezwollen beekjes en kolkende stuwtjes. De tocht gaat verder door de groene rand van de stad en loopt over de heuvel der heksen - de Kollenberg - waar de stad erg ver weg lijkt. Een lang en bijzonder aardig traject, dat gisteren nogal ontluisterd werd door aanhoudende regen en (mede door de leemhoudende grond) buitengewoon modderige en glibberige paadjes. Onze beide viervoeters hadden daar geen enkel probleem mee; voor tweevoeters is het toch wel erg behoedzaam lopen. Maar toen wij even later Haar kapel passeerden greep de Heilige Rosa, patrones van Sittard, in. Blijkbaar vond Zij het slechte weer teveel afbreuk doen aan Haar stad. Plotsklaps was het droog. Sterker, eenmaal afgedaald naar de binnenstad kwam er een heel waterig zonnetje te voorschijn. Een verwarmd terras aan de gezellige horecarijke Markt deed overigens de rest. Via een korte doch smakelijke passage door de oude binnenstad - waarbij de routemaker zijn vaste ingrediënten zoals smalle steegjes en rondjes kerk niet vergeet - bereikten we de finish. De beschrijving laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Wij komen - liefst onder een strakblauwe lucht - nog eens terug voor de uitgebreide versie (GW 127); stad en omgeving zijn dat zeker waard!