René van Doorn, 26-02-2015
Grote golvende heidevelden met on-Nederlandse vergezichten vanaf de heuvelruggen. Dit prachtige natuurgebied, dat we deels kenden van de drie jaar geleden gelopen NS-klassieker Nijverdal-Holten, gisteren (solo met twee honden) weer eens opgezocht. Een uiterst aangename hernieuwde kennismaking, die bovendien opgevrolijkt werd door zonnig wandelweer. Maar, de vooruitzichten voor de middag beloofden niet veel goeds: dus vroeg aan de wandel en stevig doorgestapt! Verleidingen in de vorm van aardig gelegen, knusse horeca-etablissementjes kom je deze tocht 'gelukkig' niet tegen. In de zoom van het tot nationaal park gepromoveerde natuurgebied kom je met regelmaat collega-wandelaars tegen. Maar slechts weinigen wagen zich aan de grote oversteek. En dat is nu net de grote charme van deze groene wissel. Mede daardoor heerste er op deze doordeweekse dag een werkelijk serene rust op de heidevelden. Ook de schaapskudde, die met enige regelmaat met haar herder de hei opgaat, liet zich daar die morgen niet zien. Samengebracht op een omheinde lap grond naast de schaapskooi wachtte de witte kudde geduldig en nieuwsgierig af. De passages over de enorme heidevelden zijn schitterend. Met als voorafje een slinger door (naald)bossen en bosbesvelden en als toegift een kronkelpaadje door jeneverbesbossen en een landelijke entree van het start/finishplaatsje. Nu oogt het allemaal nog wat kaaltjes, maar hoe feestelijk zal het er uitzien in augustus/september, als de struikheide in bloei staat? De beschrijving van de in zo'n drie uur 'afgeraffelde' rondgang is als vanouds top, geen enkel moment van twijfel of aarzeling. Van harte aanbevolen! O ja, Nijverdal nog maar net uit of het begon inderdaad te regenen!