René van Doorn, 11-03-2015
Gisteren met goed wandelweer inclusief een waterig zonnetje en in het gezelschap van twee lang aangelijnde honden vanuit de Randstad naar Heerlen afgezakt. Voor een tocht over de meest heuvelachtige heide van Nederland. Maar eerst drie kwartier stappen om het niet al te boeiende Heerlen uit te komen, maar that's all in the game bij vertrek uit een grotere stad. Na de ruïne van het Kasteel Schaesberg begint echter het groene plezier: aardige bosrandpaadjes met mooi zicht. En dan opeens is daar de Schrieversheide, een prachtig bultig gebied met heide, naaldbos, zanderige gronden en een venig en moerassig beekdal. Grote hoogteverschillen, fraaie vergezichten en een netwerk van zanderige paden en smalle heidepaadjes maken dit deel van de rondgang tot een waar genoegen. Op deze doordeweekse dag was het ondanks het mooie weer opvallend rustig; alleen in de omgeving van het bezoekerscentrum van beheerder Natuurmonumenten was het drukker. Aangezien Heerlen ook tijdens de laatste loodjes van de wandeling niet erg kan boeien rijst de vraag of de hoogtepunten van deze wandeltocht niet beter vanuit Schaesberg kunnen worden aangevallen danwel vastgeknoopt kunnen worden aan de wandelroute vanuit Landgraaf. Ik lees namelijk dat deze wandeltocht tegen het heidegebied aanschuurt. De beschrijving is naar goed gebruik volstrekt helder. Alleen de passage langs de Palemigerboord behoeft enige aanpassing: betonpad en rond hek zijn vermoedelijk als gevolg van het ontsluiten en herinrichten van de Caumerbeek gesneuveld. De 'drukke weg' is (helaas) het alternatief. Het even verderop genoemde Herlecollege is naar elders verhuisd; de Boerhaavestraat kun je echter niet missen. De beschrijving van de route over de hei is sober en vereist zeer scherp lezen (inclusief onderstrepingen!): ook ik had evenals de vorige schrijver moeite met het vinden van het juiste steil dalende pad. Al met al een zeer geslaagde onderneming!