René van Doorn, 09-04-2015
Met een stevig lang wandelweekend in Duitsland nog in de benen gisteren gekozen voor een kortere stadswissel. Aangezien de dikke mist waarin Nederland zich een groot deel van de dag hulde in Zeeland het eerst opgetrokken zou zijn ging de reis naar Goes. Benieuwd naar wat dit (ons geheel onbekende) stadje in Zuid-Beveland voor de wandelende mens in petto had. En dat viel bepaald niet tegen: wat een aardig stadje en wat een smakelijke rondgang erdoorheen! Natuurlijk helpt het als de mist kort voor je in Goes de trein uitrolt opeens oplost en je onder een blauwe hemel en met aangenaam lenteweer het plaatje kunt binnenvallen. Maar wat volgt is alleraardigst; een echte VAW-wandeling: groene singels, een kleine binnenstad met tal van monumentale panden, een (ontbolsterend) stadspark, een aan het stadshart grenzende oude haven, een zeer aanwezige Grote Kerk, een divers aanbod aan winkeltjes, veelal gevestigd in historische panden, oude poortjes, een enkel éénpersoons-steegje (vaste prik) en wat vriendelijke woonwijkjes. Kortom: Van Alles Wat. En met dit weer was het bepaald geen straf neer te ploffen op één van de terrassen aan de drukke Grote Markt. De gans is in Goes alom aanwezig. Het stadje heeft een groot aantal witte jongens en meiden ingehuurd om gakkend over de singels te waggelen. Verder kom je het dier tegen in het stadswapen en op diverse gevels. De route geeft een goed beeld van dit leuke stadje; de beschrijving is als vanouds dik voor mekaar. Sta ons toe een klein minnetje te plaatsen: het stationsgebied is zo'n leuk plaatsje onwaardig.