Groene Wissel 80

We hebben net de eerste twee bochten op onze aanrijroute genomen of daar komt de vraag van Wandellief.
Wat zijn de weersverwachtingen?
Na een kwart rotonde en enig zoekwerk kom ik tot de uitgesproken ontdekking dat tussen 10 en 11 uur een behoorlijke regenbui zich zal ophouden boven Paleis Soestdijk.
Bij de eerste mogelijkheid maakt Wandellief een U-bocht en spoedig staan we voor onze eigen deur.
Snel naar binnen en twee regenbroeken van de kapstok gepakt. In de auto en opnieuw op pad.

We slagen er in om nog diezelfde dag bij de start van onze route te komen. Op de parkeerplaats van Station Soestdijk gaan wij van start. De eetgelegenheid in het oude stationsgebouw is dicht. Wij hebben eten en drinken bij ons en kunnen ongehinderd op pad. We steken de Van Weedestraat over en gaan de Korte Melmweg in, die inderdaad kort is, maar wel in het bezit is van een grote Minibieb, die ik uiteraard inspecteer. Langs deze weg staan oude huizen en boerderijen, een flink verschil met de winkelstraat die wij zojuist hebben overgestoken. Over de Korte Brinkweg, die langer is dan de vorige Korte, komen wij op de Stadhouderslaan die wij in noordelijke richting op gaan. De weg gaat tussen twee polderachtige gebieden door en wordt geflankeerd door flinke huizen. De verwachte regenbui begint met enkele vooruitgeschoven buien en wij nemen de tijd om onze regenbroeken aan te trekken en voordat wij bij de Naald van Waterloo zijn is deze missie gelukt. Wij gaan nu recht op Paleis Soestdijk af over een mooie zichtlaan. Aan het einde van deze laan groet een man ons vriendelijk en wenst ons een fijne wandeling toe. Wij houden de moed er in. De ene vooruitgeschoven bui na de andere komt naar beneden. De Amsterdamsestraatweg kunnen wij oversteken, maar het blijft belangrijk hier goed uit te kijken en niet te veel op het paleis te letten. Er is veel verkeer, zelfs rijdt een auto op het fietspad naast de weg. Ter hoogte van de voormalige marechaussee-kazerne gaan wij boswaarts. Het voormalige gebouw van de scouting Merhula is nog steeds niet vervangen na de flinke brand, oproepen om geld te storten hangen troosteloos aan het hek. Blijkbaar loopt het niet goed met de fondsenwerving. Op andere tijden en in andere omstandigheden kan het hier in het bos behoorlijk druk zijn, maar nu treffen we slechts enkele hondenuitlaters en één hardloper. Laat ik die regenbui niet vergeten. Wij passeren boom na boom en komen uiteindelijk bij een open plek tussen de bossen. Het is een begrazingsgebied. Wij zien echter geen enkele begrazer in dit gebied dat De Stulp heet.

Aan de overzijde van De Stulp treffen wij een zitbankje met uitzicht op De Stulp en op de grijze luchten en de wolkenpartijen die daarin zijn te onderscheiden. Warme thee en zelfgebakken brood (geen: huisgemaakt brood!!, het brood is niet door het huis gemaakt, maar door Wandellief) smaken goed. Na de inwendige mens zo versterkt te hebben gaan wij verder. Wij komen terug bij de afrastering van Landgoed Soestdijk. In de marge van het pad ligt een paal met bord. De tekst herinnert aan Koninklijke Domeinen, de belettering van Koninklijke heeft het opgegeven, maar blijft nog vaag zichtbaar. Aan onze rechterhand komen wij langs Het Hondenland. Achter hoge hekken mogen honden en hun baasjes loslopen, zelf zien wij één baasje met vele honden. Een bord waarschuwt ons dat hier een Hondenuitlaat-services terrein is. In iets kleinere letter staat er onder Uitsluitend toegankelijk abonnementshouders. Een ander bord op dezelfde paal wijst wandelaars naar rechts, maar wij gaan naar links, zonder bord. Niemand grijpt in en wij maken ons uit de voeten. De Biltseweg is gelukkig voorzien van drukknoppen om de oversteek te vergemakkelen. In 1970 werd naast de Biltseweg de Jachthuislaan aangelegd. Hier is het gelukkig flink rustiger, afgezien van de paarden die in de naast gelegen weiden zich ophouden. Zo te zien maken deze dieren geen aanstalten om de weg over te steken. Na nog een oversteek met knoppen en lichten komen we terecht in het Colensopark. Daar nemen wij een korte pauze op een beschikbaar bankje. Ik vraag mij hardop af wie deze Colenso is geweest? Was het de Anglicaanse bisschop die in de negentiende eeuw werkzaam was in KwaZulu-Natal? Via plukjes groen komen we steeds dichterbij de drukke winkelstraat (wel langzaam rijden!) waar Wandellief nog een ingeving krijgt waardoor wij een winkel binnengaan en na enige betaling weer uitgaan. Inmiddels is de slagkracht van de regen flink toegenomen, winkelende mensen schuilen onder winkelluifels, mensen met paraplu stappen uit auto’s. Wij stappen moedig door. De eetgelegenheid in het stationsgebouw is nog steeds dicht en zal dat de ganse dag blijven.

We zijn weer mooi op pad geweest.
Ook in de regen is het goed wandelen.

Soestdijk – Groene Wissel 80 – 11 kilometer