De wandelroutemakers van de LAW-, NS- en andere wandelroutes zijn deze stille Zuidoosthoek van Drenthe vast een beetje 'vergeten', je komt hier hun paden niet tegen. Wat u wel tegenkomt, eigenlijk ondergaat, is de indrukwekkende sereniteit en stilte van deze sfeervolle oud-veenkoloniale streek. Na de bebouwing van Nieuw-Amsterdam en enkele stille asfalt- en klinkerwegjes doolt u als een eenzame zwerver door de mystieke bossen en ('s zomers metershoge) varenvelden van het uitgestrekte Dalerveense Veen. Na het boerderijendorpje Dalerveen (met een gezellige dorpskroeg) wandelt u over de graswegen van een 'nieuw' natuurgebied en prachtige bospaden naar de Verlengde Hoogeveensevaart en daarlangs naar het station. Vanwege het rechte 'slagenlandschap' loopt u af en toe ook over een lange rechte, rustige asfaltweg, door het bijzonder sfeervolle, verstilde landschap zal dat de wandelpret niet zo snel drukken.
Laatste versie: controleer voordat je gaat wandelen even of je de laatste versie van de routebeschrijving hebt.
Reacties
Geef reactie
In stilheid en vertrouwen zal uwe sterkte zijn.
Henk Jsz ES, 16-05-2023
Zondag 14 mei 2023 heb ik Groene Wissel 182 = Nieuw Amsterdam gelopen. Dat er na 2015 nog maar 1 reactie van een wandelaarster is geweest intrigeerde me en zo kwam ik op het idee om eens in deze hoek van Drenthe te gaan wandelen. Nieuw-Amsterdam vormt samen met het buurdorp Veenoord een tweelingdorp en valt onder de gemeente Emmen. Ze zijn door de loop van de tijd aan elkaar gegroeid en op verschillende gebieden werken ze samen en delen in elkaars voorzieningen. Het weer is vandaag uitstekend: zon en sluierbewolking en een goede temperatuur. In dit uitgestrekt verlaten gebied is enige stabiliteit in het weer een hoge vereiste. Bij binnenkomst met de trein valt ogenblikkelijk een hoog betonnen gebouw naast het spoor op. Het is de voormalige graansilo van Veenoord dat op een deels braakliggend en verpauperd terrein staat. Wat nu bijzonder opvalt is dat er een enorm portret in kleur van Vincent van Gogh op één van de muren is geschilderd. Nieuw-Amsterdam is maar wat trots op het feit dat Vincent van Gogh hier een paar maanden heeft gewoond. Het hotel waar hij toen verbleef heet nu het Huis van Van Gogh en er is een straat naar hem vernoemd. In 1883 reisde van Gogh per trekschuit van Hoogeveen richting Emmen. Tijdens de uren durende vaart zat hij te tekenen. In zijn correspondentie met zijn broer Theo vertelde hij enthousiast over de aantrekkelijkheid van deze omgeving. Vanaf het station loop je al gauw langs de Verlengde Hoogeveensche vaart, voorheen een belangrijke route voor de afvoer van het turf uit de veengebieden en nu door de recreatieve watersport ontdekt. Na winkels en horeca achter ons gelaten te hebben loop je langs lange bomenrijke asfaltwegen met uitbundig bloeiend fluitenkruid het dorp uit. De bewoners hebben over het algemeen mooie onderhouden tuinen bij hun huizen liggen. Het is hier stil en je hebt hier een wijds uitzicht over de akkers die er poot- en zaai klaar bij liggen. Hoe dichter je echter bij het Stieltjeskanaal komt des te lawaaieriger het opeens wordt. De kraaien hebben hier bezit genomen van de boomkruinen langs het kanaal. Je ziet ze niet maar het is een continue gekras en gekrakeel. Gelukkig voert de route je al gauw het bos in. Een aardig traject langs en door het terrein van recreatie 'De Zandpol' met o.a. een camper- en kampeerplek met allerlei kleurige sleurhutten. Op weg naar het 'Dalerveense Veen' loop je over een hoog en laag dalend bospaadje achter het recreatiegebied langs. Daarna loop je enige km over gras- en asfaltwegen. Daar is het heel stil en kom je vrijwel niemand tegen. Uiteindelijk kom je dan in het dorpje Dalerveen met een grote paardenstalling en springbak en naast een aantal grote bedrijven o.a. een aardappel en uienbedrijf veel nieuwbouw en een oud dorpskroegje. Direct buiten het dorp ga je het gebied 'Noorderakkers' in, een gevarieerd bos waar het graspad langzamerhand verdwenen is onder een forse laag houtsnippers. Er wordt hier ook paardgereden want in het pad hebben de paardenpoten hier en daar de bovenlaag vernield en in het onderliggende veen staat . water. Dat levert ook de nodige zoemers om je heen. Na korte stukjes asfalt volgt het traject eindeloze graspaden door bosstroken heen, totdat je weer bij de Verlengde Hoogeveensche vaart uitkomt. Na een half uurtje recht toe recht aan lopen, doemt de molen en treinbrug van Veenoord / Nieuw Amsterdam al weer op. De lange rechte wegen in een uitzonderlijk verlaten gebied en de weinige maar zeer precieze aanwijzingen in de routebeschrijving, maakt van deze Groene wissel van 17 km een extra pittige wandeling. Uiteindelijk ben ik altijd weer blij dat ik alles goed heb kunnen volgen. Wandelgroet uit Appingedam, Henk
Opmerkingen bij de routebeschrijving.
Henk Jsz ES, 15-05-2023
Achter het recreatiecentrum de Zandpol lopen meerdere bospaadjes naar rechts. Deze zijn door recreanten vaak gebruikt en daarom als duidelijk naar rechts lopend pad van de route te interpreteren. Iets verder staat echter op een naar rechts lopend breed bospad een kanariegele ANWB SOS paal (zoals je ze vroeger langs de autoweg zag staan). Dit is het juiste pad volgens de routebeschrijving. Het varenbos is niet meer dan enkele sprietjes tussen de bomen. Het varenveld langs het dan volgende rechte graspad is denk ik in de herfst al doodgegaan of platgemaaid. Er is geen groen te zien en het ligt er bruin en plat bij.
Reactie op Ann
Bart van der Schagt, 14-05-2020
Bedankt Ann, is aangepast
Nieuw Amsterdam
Ann, 14-05-2020
14 mei 2020 gelopen. Wauw, echt goed beschreven!! Er zat 1 fout/verandering in (daar liep ik dus ook even fout): er staat R Dennenweg in en 50 m doorlopen en dan L bos in > je moet op kruising met Dennenweg gelijk schuin RD het bos inlopen (andere pad is verdwenen).
Het was een mooie, stille wandeling met inderdaad net iets te veel asfalt voor mij > wel genoten!
C1000 is AH
Bart van der Schagt, 05-11-2015
René, bedankt. C1000 is in de routebeschrijving nu ook AH.
Nieuw-Amsterdam: superstil Drents hoekje
René van Doorn, 04-11-2015
Jasloos wandelen in november: zo vaak maak je dat niet mee. Het was gisteren werkelijk fantastisch wandelweer: onbewolkt, windstil, rond de 14 graden en een gevoelstemperatuur die beduidend hoger lag. De perfecte omstandigheden voor een stevige dagwandeling door lekker weids en open landschap. Mijn oog was al eens gevallen op een oudere en (als ik mag afgaan op de weinige reacties en beoordelingen) niet al te vaak gelopen wandelroute door de superstille veenmoerassen en verstilde akkerlanden in de ZO-hoek van Drente. De stoute wandelschoenen aan en met onze beide honden vroeg op pad. Prettige bijkomstigheid: vanuit de randstad in ruim twee uur per trein bereikbaar. Wellicht niet één van de meest aansprekende wandelingen uit de GW-collectie, maar met dit weer kan niet één wandeling stuk. Het begint allemaal in Nieuw-Amsterdam, een plaatsje waar alles net als in het omliggende slagenlandschap keurig in het gelid ligt. Het duurt even eer je dat plaatsje achter je hebt liggen, maar na een kilometertje druk bevist Stieltjeskanaal duik je het eerste highlight in: het Dalerveense veen. Een hoogveengebied met aanvankelijk wat ruig eiken- en berkenbos, dat er in herfstkleuren fraai bijligt. Daarna volgen grote varenvelden. We zijn duidelijk te laat: de grote varens staan er momenteel helaas niet meer zo fris bij: troosteloos, dor en donkerbruin. Het werk zit er duidelijk op voor dit jaar en het wachten is op de winter. Vervolgens passeren graspaadjes door veengronden vol heide en grassen. En overal is het werkelijk muisstil. Het enige geluid is het geknisper van de dikke bruine bladerdeken onder je schoenen in het bos en het zuigende geplop van je schoenen op de natte, zompige graspaden in het veen. Onze labrador retreivers, die van nature al zelden of nooit blaffen, deden hun best deze serene stilte niet te doorbreken. Onnodig te zeggen dat je tijdens deze route buiten de dorpjes echt niemand tegen komt. Halverwege het veen versterkt het buiten gebruik gestelde en stevig overwoekerde oliespoorlijntje naar Schoonebeek dat eenzame veenwandelaar-gevoel. Even later blijkt in het boerderijendorpje Dalerveen de dorpskroeg (zoals zo vaak op een doordeweekse dag) gesloten. Maar voor wie zouden ze dan open moeten gaan? Rond Dalerveen is het flink asfalt-vreten over strakke, lange, smalle weggetjes. Maar even verderop wacht een tweede (aangename)verrassing: als compensatie voor het snelle asfalt trakteert de routemaker je op een stevig eind behoedzaam 'ploeteren' over een uiterst zompig en plasrijk slingergraspad door natuurontwikkelingsgebied. Regelmatig zak je tot je enkels weg: mijn hoge wandelschoenen blijken deze route een must. De honden kunnen hun lol daarentegen niet op. Een paar aardige kilometers door fraaie bosstroken tussen de Korte en Lange Slagen sluiten dit verrassende traject af. Daarna is het uit met de pret. Jammer van die lange uitloop langs de (autoweg langs de) Verlengde Hoogeveensevaart. Maar that's all in the game als je de hiervoor beschreven passages wilt meepikken: dus niet klagen! Voor de verwende GW-wandelaar wellicht wat veel asfalt en wat weinig afwisseling, maar door het weidse landschap, de fraaie herfstkleuren, de spannende natuurgebieden en last but not least de weldadige rust en stilte toch een geslaagde onderneming. Maar let op: het super-wandelweer werkt als een soort (plezier)verdubbelaar. Bij somber, regenachtig weer zal het gebied nogal troosteloos overkomen en zullen de veenpaden nog moeilijker begaanbaar zijn. Ik kan mij dan geschikter wandelgebied voorstellen. De beschrijving van de route laat niets te wensen over. En dat de C1000 in Nieuw-Amsterdam heeft plaats gemaakt voor een vestiging van Albert Heijn brengt niet één GW-wandelaar van zijn stuk!
Geef reactie
