Borger: heerlijk hondsruggetje
René van Doorn, 10-12-2015
De herfst is een heerlijke tijd om te wandelen. Een kleurrijke natuur, ritselende bladeren, heerlijk rustig en vaak nog zeer aangenaam wandelweer met af en toe zelfs een 'terrasdag'. Wanneer de herfst zoals nu op zijn laatste benen loopt wordt het allengs natter en kouder en de bossen krijgen vaak wat sombers en mistroostigs. De loofbomen zijn zo'n beetje al hun blad kwijt en de boswachter heeft het bos op de spaarstand gezet. De winter kan ieder moment toeslaan met vorst, sneeuw en ander winters 'leed'. En dat enkele frisse regenbuitje heeft plaatsgemaakt voor urenlange motregens. Gisteren vloog er echter een witte raaf voorbij: laagstaand zonnetje, strakblauwe lucht, licht windje en 7 à 8 graden! Deze schaarse mooie dag vierde ik met onze twee honden in de Boswachterij Exloo in het licht glooiende landschap van de Drentsche Hondsrug. Per spoor via Zwolle naar Emmen en vandaar per bus naar Borger (opvallend veel afvaarten en supersnel). De GW-wandelroute leidt je door de elkaar afwisselende naald- en loofbossen van deze boswachterij, over strakke paden en kronkelige paadjes, over een smal meanderend paadje door zeer donker naaldbos, langs groenbemost omgevallen bomen loofbos en door meer open boslandschap. Meerdere opvallend mooie passages passeren de revue, zoals de grote gletsjerkuil en de paden van en naar deze in de ijstijd ontstane begroeide krater en de route om het Buinerveld, een groot, open, afgerasterd heideveld, dat er gisteren majestueus en sereen bij lag. Wellicht omdat de kale natuur minder water nodig heeft blijft het zeer overvloedige hemelwater van de laatste tijd grotendeels liggen: de meeste paden zijn rijk aan plassen en behoorlijk modderig. Met goed schoeisel los je dat probleempje op en voor onze waterminnende viervoeters strekt dit alleen maar tot aanbeveling. Een paar loslooppercelen completeren het feest voor hen. De zeer recent nog bijgewerkte routebeschrijving is uiterst accuraat: in het bos zeer gedetailleerd met hier en daar extra herkenningspunten. Geen overbodige luxe nu zanderige en grassige paden door een maagdelijk bruin bladerdek niet meer als zodanig zijn te herkennen. Opvallend zijn de vele grotere, witgeschilderde en genummerde veldkeien, die de verschillende bospercelen aanduiden en door de routemaker dankbaar in de beschrijving worden 'gebruikt'. Een stevige schoonmaak- dan wel schilderbeurt zou een aantal stenen overigens goed doen! De kleinere veldkeien zijn kennelijk allemaal voor de lange, smalle keienweggetjes gebruikt, die dwars door de boswachterij lopen. Uitvalsbasis Borger maakt geen verpletterende indruk, hoewel het zijn best doet de wandelaar via een klein dorpsbos op prettige wijze uit te zwaaien en aan het eind via een waterrijk parkje weer binnen te halen. Het rustieke dorpje Ees komt wat plezieriger over ondanks de aanwezigheid van een enorm vakantiepark. Kennelijk is het momenteel laagtij in dit 'Land van Bartje' met zijn 400 vakantiebungalows, want het was gisteren werkelijk ongestoord genieten in de bossen. Hoewel de N34 in het begin van de route duidelijk hoorbaar aanwezig was. In de bossen kwam ik ondanks het superieure weer zegge en schrijve één wandelaarster tegen, afgezien van wat honden-uitlaters in de randen van het bos. Kortom, wéér een mooie wandeldag/route in mijn logboek kunnen bijschrijven; van harte aanbevolen!
Schitterende route!
RH, 12-08-2013
Mijn vrouw en ik wandelen het hele jaar door elke zondag wel ergens. Onze favoriete provincie is Drenthe. Nu dachten wij al overal in Drenthe geweest te zijn, maar niets is minder waar. Wij hebben op 11 aug route nr 350 Boswachterij Exloo gelopen. Wat een schitterende route. Bos-hei-akkers-weiland, alles kom je tegen. Aangevuld met de kaart is deze route voor iedereen te doen.
