Indian summer in Oirschot
Rene van Doorn, 12-11-2018
Vorige week liep ik met twee honden deze bosrijke wandelroute vanuit het Brabantse Oirschot. Op de naar het zich laat aanzien laatste nazomerse dag van dit jaar. Het was aangenaam wandelen op deze indian summer-dag: jas uit, mouwen opgestroopt en aan de wandel! Het op slechts tien bus-minuten van station Best gelegen Oirschot verrast de wandelaar met zijn schilderachtige centrum, rijkelijk bedeeld met monumentale panden. De routemaker maakt terecht een ruime slinger door al dit moois. De statige Sint Petrus Basiliek, het fraaie Marktplein met het voormalige Raadhuis, de smalle straatjes en steegjes er omheen, het Boterkerkje aan het intieme Vrijthof, blijkbaar het vroegere centrale plein van het dorp: het kan allemaal niet op. Na oversteek van het Wilhelminakanaal is het even doorbijten, maar ten zuiden van de luidruchtige A58 maakt het bos zijn opwachting. Gemengd, dichtbegroeid bos met kleine heidevelden, voor wat betreft het loof-deel in prachtige, stemmige herfstkleuren. Met een netwerk van paden en paadjes en ook met een paar zeer smalle slingerpaadjes door loof- en naaldbospercelen, die mens en hond altijd weer vrolijk stemmen. In de verte klinken voortdurend geweerschoten; de salvo's zijn zo'n beetje het enige geluid in dit verder superstille boslandschap. Om klokslag een is men uitgeschoten en keert de absolute rust weer. Verderop schuurt de route twee keer langs de Oirschotse Heide, een behoorlijk vergrast heidegebied, dat in gebruik is als militair oefenterrein. In het aanpalende bos komen we diverse legervoertuigen, tentenkampjes en wat verdwaalde militairen tegen. De diepe sporen van militaire voertuigen op de aan de hei grenzende zandwegen maken het de wandelaar lastig. Maar wie maalt daarom bij dit fantastische weer? De route loopt weer weg van de heide en volgt fraaie bosrandpaden door een landschap, dat langzaamaan een wat meer agrarisch karakter krijgt. Sluitstuk van de wandeling is een leuk traject langs het weinig bevaren Wilhelminakanaal. Te snel komt de stompe toren van de Sint Petrus Basiliek weer in zicht. Al met al een leuke, afwisselende, goed beschreven wandelroute: van harte aanbevolen!
