Het prachtige historische stadje Veere is zo klein als een dorp. Toch had het lange tijd veel macht, invloed en rijkdom. Kunst en cultuur waren er belangrijk en er was een bloeiende handel en scheepvaart. Dat veranderde in de 19e eeuw, toen de (Schotse) handelaren wegtrokken, de haven verzandde en de visserij vrijwel verdween. Veere verarmde. Echter rond 1850 werd Veere herontdekt door toeristen en kunstenaars. Ook de visserij kwam terug, dankzij infrastructurele ingrepen. De schilders Cornelis Springer en Johannes Bosboom behoorden tot de eersten die Veere bezochten en er werkten. Vanaf 1890 gingen kunstenaars zich in Veere vestigen, waaronder de kunstenaarsfamilies Plasschaert, Vaarzon Morel en Góth. Velen volgden en het Veerisme ontstond: de zoete ziekte van de verliefdheid op Veere. De Veeristen waren allen individualisten, van een school was geen sprake. Wel ontstonden er vriendschappen, zowel tussen schilders onderling als tussen schilders en bewoners. De wandeling gaat eerst door het schilderachtige stadje, vol met historische gebouwen en veel huizen die nu rijksmonument zijn. Een bezoek aan Museum Veere, op twee historische locaties - het stadhuis en de Schotse Huizen -, is een must. Daarna loop je het stadje uit, langs het Veerse Meer en door het Veerse Bos. De wandeling gaat - na een laarzenpad! - door het dorpje Zanddijk om vervolgens langs het kanaal en een oude singel weer in Veere uit te komen.
Historisch beeldmateriaal, vooral schilderijen, staan in de wandelgids Naar de natuur. Wandelen in en rond kunstenaarskolonies
