Na twee verkenningen van drie lusjes was het niet moeilijk om alle mooie paadjes aan elkaar te rijgen tot een fraai rondje, op de rand van bos en boerenland. Hier beleven we de overgang tussen twee verschillende landschappen, het bosgebied Bruggelen en de open enken aan de rand van het dorp Beekbergen, op z'n best. We maken een eerste slinger door een stukje bos en langs een manege in de richting van het Spelderholt. Het ligt in de licht heuvelachtige bosrand, is een bijzonder landgoed met een kasteeltje en een bewogen geschiedenis, tegenwoordig opengesteld voor wandelaars. Lange tijd was hier het Rijkspluimvee Instituut gevestigd, nu is het een hotel en woongebied voor jongeren met een verstandelijke beperking. We lopen via de Konijnenkamp over de licht glooiende akkers van de eng of enk naar de buurtschap Engeland. Deze naam verwijst ook letterlijk naar de 'eng', een aaneenschakeling van landbouwgronden. Het mooiste deel van Engeland ligt naar mijn bescheiden mening rond het bronnengebied van de Oude Beek die verderop overgaat in de Beekberger beek, een idyllische omgeving met diverse stroompjes en natte natuur. Maar ook op de onverharde paden en de smalle asfaltweggetjes in Engeland hebben we steeds fraaie uitzichten over het halfopen landschap. We keren terug naar de afwisselende bossen van landgoed Bruggelen, ook wel Engelanderholt genoemd. Het is hier heerlijk rustig. Verrassend zijn de kleurrijke Noorse huizen met rijk gedecoreerd houtwerk in een park met meer dan 50 soorten exotische bomen, rond 1910 gebouwd in opdracht van dr. Ooster. In de bosrand komen we de restanten van een oude enkwal tegen, eind 17e eeuw al aangelegd om de akkers tegen het wild te beschermen. Een mooie zandweg over de Engelanderenk brengt ons terug naar de parkeerplaats.
