Er is geen kunstenaar die de bijzondere kleurrijkheid van Zweeloo en zijn omgeving beter onder woorden heeft gebracht dan Vincent van Gogh in de herfst van 1883: 'Hier zijn de woningen heel breed tussen eikenbomen van een superbe brons. Tonen in het mos van goudgroen, in de grond van roodachtige of blauwachtige of geelachtige lila-grijzen, tonen van onuitsprekelijke reinheid in het groen van de korenveldjes, tonen van zwart in de natte stammen, afstekende bij de goudenregens van warrelende, wemelende herfstbladen, die in losse pruiken, alsof ze erop geblazen waren, los en met de lucht er nog doorheen schemerend, nog hangen aan populieren, berken, linden, appelbomen.' Dat Zweeloo en de buurdorpen er voor veel negentiende-eeuwse schilders uitsprongen, is niet verwonderlijk. Het zijn niet alleen de dorpen met hun Saksische boerderijen die dit deel van Drenthe voor kunstenaars aantrekkelijk maakten. Aan de zuidkant van Zweeloo vinden we een overgangsgebied van natte graslanden naar droge akkers met veel houtwallen, boomsingels en loofbosjes. Dit gebied wordt gekenmerkt door moerasachtige heide (goede waterdichte schoenen zijn nodig). Vroeger waren het niet alleen geliefde plekken voor de boeren om hun koeien te weiden, maar het was ook een paradijs voor de schilders om de natuur vast te leggen. Zoals een van de kunstenaars het noemde: 'Het was daar heerlijk en onbeduimeld.' Deze wandeling door dorp en omgeving laat zien dat dit gebied nog steeds pittoresk, heerlijk en onbedorven is.
Historisch beeldmateriaal, vooral schilderijen, staan in de wandelgids Naar de natuur. Wandelen in en rond kunstenaarskolonies
