Dit beekloopje is een samenstel van twee kortere rondjes aan weerszijden van de bebouwing van Eerbeek. Met de mogelijkheid om beide rondjes langs de beek met elkaar te verbinden. Het eerste rondje over landgoed De Molenbeek gaat langs de Eerbeekse Beek en de Gravinnebeek. We lopen al snel een kort stukje langs een smal ingesnoerd, maar ook idyllisch beekje. Het is de Eerbeekse of Coldenhovense Beek, die door de bebouwing van Eerbeek richting Huis te Eerbeek en Apeldoorns Kanaal stroomt. Aan de andere kant van de Boshofweg lopen we landgoed De Molenbeek op, sinds de tweede helft van de 19e eeuw in eigendom bij de familie Kruijff. Vanaf begin 2022 spettert en sprankelt het water van de Gravinnebeek weer over de waterval en door de beek. Ooit stond hier in het weiland tegenover de waterval het Kerstens Meulentje, een papiermolen. We lopen langs de diep ingesneden sprengenbeek, omzoomd door majestueuze beuken naar de sprengkoppen bij de Gravinneberg. We buigen om de sprengkoppen heen en lopen over smalle slingerpaadjes door het gemengde bos terug naar de toegang tot het landgoed. Het tweede rondje slingert heen en weer door het parkbos van het eeuwenoude landgoed van Huis te Eerbeek, aangelegd in de 16e en 17e eeuw in een voor die tijd typerende stijl van rechte bomenlanen en strakke vormen. Toen in de 19e eeuw de landschappelijke tuinstijl in de mode kwam, zijn de slotgracht en een van de twee vijvers vergraven tot de huidige waterpartijen. Het 14e eeuwse landhuis is waarschijnlijk gebouwd door de heren van Bronkhorst, de eerste eigenaars. In 1822 werd het gebouw in neoclassicistische stijl geheel opnieuw opgetrokken. Tegenwoordig is Huis te Eerbeek een hotel-restaurant. We komen korft daarna langs het volgende restaurant, De Korenmolen. De korenmolen is niet meer, maar wel de oliemolen, een watermolen uit 1825. Uit beukennootjes en lijnzaad werd olie gewonnen. Het is nog de enige oliemolen in Nederland die door middel van een bovenslagrad wordt aangedreven.
